Chakana - Het Andes Kruis

De Chakana is een zeer krachtig symbool en is al duizenden jaren oud. Het wordt ook wel Andes of Inka kruis genoemd, en wordt vaak gezien bij heilige plaatsen van de oude culturen in het Andes gebergte in Peru en Bolivia.

Het is een speciaal symbool dat de multi-dimensionaliteit van het leven weergeeft. De krachten van het universum, de verschillende werelden, het geeft je innerlijke zon weer, de drie werelden, de vier windrichtingen, de vier elementen (aarde, water, wind en vuur), je vier lichamen, de vier zonnen, de drie energie gebieden in je lichaam, de vier archetypen: slang, poema, kolibrie en condor, verleden, heden en toekomst. 

In het midden is een klein gat, een kleine cirkel, het is zoals de innerlijke zon, de zon achter de zon, de eindeloze bron van liefde (Munay), dienstbaarheid (Llancay) en wijsheid (Yachay). 

Deze staan in de Inka-traditie bekend als de drie gaven of oersleutels. 

1. Munay: In plaats van alleen een emotie, wordt liefde gezien als een houding van respect en waardering voor alles en iedereen.
   
2. Llancay: Dienstbaarheid, werk en creatieve uitdrukking van uw individuele rechten.
   
3. Yachay: Wijsheid waarin je verbinding maakt met je innerlijke spirituele of authentieke zelf. 

Deze drie gaven komen overeen met de drie belangrijkste energie gebieden in je lichaam, daarover kun je meer lezen in dit artikel dat ik heb geschreven.

Voor ons is het belangrijkste doel om in onze innerlijke zon te zijn, hoe leven we het leven, vanuit de innerlijke zon of vanuit je ego? Als we het leven beleven vanuit ego, dan lijden we, als we het vanuit onze innerlijke zon beleven, dan doen ons uiterste best, altijd. Met de innerlijke zon zijn we met het licht, en we kunnen altijd vreugde, schoonheid en harmonie brengen. 

De Inka traditie gaat over ayni, over de harmonie in het leven, niet alleen voor de mensen, maar harmonie met de mensen, met Moeder Aarde (Pachamama), met de planten, met de stenen, met de meren, met al het leven. Leven vanuit je hart, niet vanuit je gedachten. De grootste blokkade in ons is de weerstand om te zijn wie we zijn. Dus als we die weerstand loslaten, dan kunnen we vliegen. Als we onze weerstand loslaten, dan gaan we inzien dat alles met elkaar is verbonden, en alles afhankelijk en wederzijds van elkaar is, dan gaan we echt die eenheid ervaren. Als we herinneren wie we zijn, dat licht, die zon in ons hart, dat maakt het verschil.

De drie werelden

1. Ukhu Pacha: de ondergrondse wereld voorgesteld door de slang. De slang of ondergrondse wereld leert ons onze zware energieën van pijn, angst, verdriet en schuld kwijt te raken.
   
2. Kay Pacha: de middenwereld, onze realiteit, de wereld waarin we leven, vertegenwoordigd door de poema. In deze wereld moeten we onszelf herinneren 'wie we zijn' - kinderen van de Inti (de zon), van het licht.
   
3. Hanaq Pacha: de bovenwereld van de lichtwezens vertegenwoordigd door de condor. Dit is de wereld van de Apukunas of Meesterleraren. Om te communiceren met de bovenwereld openen we ons hart door ayni te beoefenen. Ayni is wederkerigheid. Het weerspiegelt de noodzaak om voor alle mensen en de hele natuur te zorgen in ruil voor de zegeningen en zorg die we elke dag ontvangen.

De vier lichamen: je fysieke lichaam, je mentale emotionele lichaam, je psychische etherische lichaam en je causale lichaam.

De vier archetypen: slang (fysiek), poema (emotioneel), kolibrie (ziel) en condor (spiritueel). Het is belangrijk voor ons om te kunnen vliegen, als we nog steeds de zware energieën van het verleden bij on dragen, dan blokkeert het ons. Daarom is het belangrijk om ons te verbinden met Moeder Aarde, zodat we de wortels van onze zware energieën los kunnen laten met vergevensgezindheid uit een daad van liefde voor ons zelf. 

Het verleden is niet achter ons, maar voor ons, we zien het zolang we het niet loslaten. De belangrijkste bijdrage die we aan al het leven kunnen geven is om onze zware energieën, met de slang, de innerlijke wereld, los te laten. Zodra we de zware energieën loslaten, openen we de eindeloze bron van wijsheid, dat is ook de slang.  

De poema geeft ons de moed om onder ogen te zien wat we onder ogen moeten zien, de poema leert ons om gefocust te zijn. Die moed komt vanuit je hart, vanuit liefde. De poema vertegenwoordigt de wereld, het nu. Als we in het nu zijn, kunnen we in balans zijn. Als een poema valt, dan raakt hij nooit gewond, want hij is altijd in balans, flexibel. Dus de poema is het symbool van deze wereld, van het nu. Dan hebben we de drie-eenheid: de innerlijke wereld (slang), deze wereld (poema) en de bovenwereld (condor). 

Maar in de precolumbiaanse tijd hadden we vier werelden: de drie werelden en de cirkel in de Chakana, het symbool van het licht, een mysterieus licht, van de zon achter de zon. Het is ver weg, maar het is hier. De kolibrie reist tussen deze drie werelden en brengt de energie van de ene naar de andere over. De kolibrie gaat met je mee op reis, en is er voor je als de grote transformatie van het openen van je hart zich voltrekt, dan begint het licht in je te schijnen. De kolibrie is de wegwijzer in de spirituele werelden en een bemiddelaar in het sjamanistische ontwakingsproces.


Het Chakana kruis geeft ook de vier zonnen van de Inka's weer: onze zon, Venus, Orion en Mercurius.


De Chakana, de brug, heeft dus vele aspecten. We zijn allemaal Chakaruna's, brugpersonen, degene die klaar is voor dienstbaarheid, om de essentie te delen vanuit de innerlijke zon!