Was er in de oudheid contact tussen mensen in Peru en het Midden-Oosten?

Paracas is een schiereiland aan de zuidkust van Peru. In 1928 ontdekte de Peruaanse archeoloog Julio Tello in 1928 een kerkhof met graven van menselijke resten die de grootste langwerpige schedels ter wereld hadden. In totaal vond hij meer dan 300 van deze grote schedels, waarvan sommige ongeveer 3.000 jaar oud zijn.

Over de gehele wereld zijn de grootste schedels gevonden in Paracas, Peru en in het Kaukasusgebied tussen de Zwarte Zee en de Kaspische Zee. Deze mensen hadden donkerrood haar. 

In Paracas hadden alleen de leden van de koninklijke familie langwerpige hoofden, het gewone volk niet. De koninklijke familie woonde in ondergrondse huizen, waarschijnlijk doordat hun lichtgekleurde huid en hun ogen gevoelig waren voor de extreme zonneschijn.


Langwerpige schedels in het Museo Regional de Ica in de stad Ica in Peru (bron).

In 2016 zijn er DNA testen uitgevoerd op een aantal Paracas schedels, waarbij er monsters waren genomen van drie schedels die uit het Museo Arqueologico Paracas in Pisco kwamen. En een ander monster werd genomen uit een schedel die al 75 jaar in de VS was. Ook werden er vier haarmonsters gebruikt.
Eén schedel is ongeveer 2000 jaar oud, terwijl een andere 800 jaar oud is. De monsters werden naar drie afzonderlijke laboratoria gestuurd, één in Canada en twee in de Verenigde Staten. De genetici kregen alleen te horen dat de monsters van een oude mummie kwamen, om geen vooropgezette ideeën te creëren.


Een Paracas-schedel met zijn rode haar.
Credit: Brien Foerster
De testen zouden zijn uitgevoerd door drie onafhankelijke (naamloze) laboratoria die niet wisten waar de monsters vandaan kwamen. Het DNA van de 2000 jaar oude monsters kwam uit Europa en Mesopotamië, met name Syrië!
Van de vier haarmonsters kon er van één geen sequentie gemaakt worden. De resterende drie haarmonsters toonden allemaal een haplogroep (genetische populatiegroep) van H2A, dat het meest voorkomt in Oost-Europa en met een lage frequentie in West-Europa. Het botpoeder van de langwerpigste schedel kwam terug als T2B, dat afkomstig is uit Mesopotamië en wat nu Syrië is.

De resultaten komen ook overeen met het feit dat veel van de Paracas-schedels nog steeds sporen van rood haar bevatten, een kleur die niet van nature voorkomt in Zuid-Amerika, maar afkomstig is uit het Midden-Oosten en Europa.

In een eerder artikel schreef ik al over roodharige mummies in Peru en dat er cocaïne en nicotine in Egyptische mummies is gevonden. Cocaïne en nicotine kwamen destijds alleen in de Amerika's voor. Tevens zijn in Zuid-Amerika voorwerpen met Sumerisch schrift gevonden, de Sumeriërs leefden in het Midden-Oosten. Dit zijn sterke aanwijzingen dat er in een ver verleden contact is geweest tussen mensen in het Midden-Oosten en Zuid-Amerika.


Bronnen:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten