Als we de religie van de Amerikaanse Indianen stammen nader bestuderen, constateren we een opmerkelijke afwezigheid van angst voor de dood. Grafheuvels wijzen erop dat men geloofde dat het leven na de dood een voortzetting was van het leven zoals men het al had ervaren.
Persoonlijke bezittingen, gereedschappen en wapens die tot het familiebezit behoorden, kookgerei en vaak ook voedsel werden naast het lichaam gelegd, zodat het zou worden meegenomen naar het volgende leven. Men nam niet aan dat de ziel rekenschap zou moeten afleggen voor fouten en nalatigheid ten aanzien van een van te voren bepaalde ethische norm. Daarvoor was alles al gezegd tijdens het leven van de betrokkene.
Sommige stammen beschouwden de overgang naar het volgende leven als een min of meer mechanisch proces, dat iedereen te wachten stond, een natuurlijke, kosmische aangelegenheid die alles en iedereen aanging. ...
Enkele decennia geleden woonde ik een begrafenis bij op een christelijk kerkhof in Mission, Zuid Dakota. Toen het lichaam zich in het graf bevond en de rouwenden eromheen stonden, kwam er een oude vrouw naar voren en legde een sinaasappel op het graf. De priester die de dienst had geleid snelde toe en nam de sinaasappel weg, met de woorden:
"Wanneer denkt u dat de overledene deze sinaasappel zal komen opeten?" Eén van de Sioux Indianen die erbij stond zei: "Als de ziel terugkomt om aan de bloemen te ruiken." Niemand zei daarna meer iets.
Uit: Indiaanse wijsheid. Het huis van dauw. Verzameld door Joseph Bruchac.
Foto: http://www.pbase.com/pnd1/festivals&page=2
Persoonlijke bezittingen, gereedschappen en wapens die tot het familiebezit behoorden, kookgerei en vaak ook voedsel werden naast het lichaam gelegd, zodat het zou worden meegenomen naar het volgende leven. Men nam niet aan dat de ziel rekenschap zou moeten afleggen voor fouten en nalatigheid ten aanzien van een van te voren bepaalde ethische norm. Daarvoor was alles al gezegd tijdens het leven van de betrokkene.
Sommige stammen beschouwden de overgang naar het volgende leven als een min of meer mechanisch proces, dat iedereen te wachten stond, een natuurlijke, kosmische aangelegenheid die alles en iedereen aanging. ...
 |
| Vine Deloria Jr. bron |
"Wanneer denkt u dat de overledene deze sinaasappel zal komen opeten?" Eén van de Sioux Indianen die erbij stond zei: "Als de ziel terugkomt om aan de bloemen te ruiken." Niemand zei daarna meer iets.
Vine Deloria Jr. (Oglala Sioux), 1973
Uit: Indiaanse wijsheid. Het huis van dauw. Verzameld door Joseph Bruchac.
Foto: http://www.pbase.com/pnd1/festivals&page=2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten