Waarom waren de vier richtingen en het centrum zo belangrijk voor de Maya's en voor veel indianen culturen in Amerika. De Maya cultuur is geheel doordrongen van het cijfer vijf: vier windrichtingen (noord, oost, zuid en west), vier kosmosdragers (bakabs), vier jaardragers, vier elementen met bij allen een vijfde item in het centrum. Ook hun cijferstelsel zo gebaseerd zodat vijf de 'grondtoon' aangeeft, de cijfers 1 tot en met vier worden door punten aangegeven, terwijl het cijfer vijf door een streep wordt weergegeven. Zo worden ook lange perioden in reeksen van vijf weergegeven. De heilige Tzolki'in kalender bestaat uit 260 dagen, als je dit deelt door 5 dan krijg je 52 dagen. 52 is ook de periode van een Kalenderronde, maar dan in jaren.
Zal dit zoiets eenvoudigs kunnen zijn als de vijf vingers aan iedere hand, of vijf tenen aan iedere voet, of ligt hier toch iets groters achter?
Hun piramides bestaan uit vier zijden met bovenop een platform, geeft het cijfer vijf een soort platform of iets verheffends na vier aan?
Eind 2012 betreden we de Vijfde Zon, op dat moment komt onze planeet op 1 lijn met het centrum van de Melkweg te staan. Vijf, centrum... Vanaf dat moment zullen we op aarde meer in harmonie gaan leven, er is nu een transformatie aan de gang. Staat vijf dan voor het samenkomen van de vier voorliggende elementen, waarbij op dat moment of in die periode de vier voorliggende fasen worden samengevoegd?
John Major Jenkins schrijft in zijn boek "Het Einde van de Mayakalender 2012" het volgende:
Aangezien de equinoxen en de solstitia het jaar in vier parten opdelen, redeneerde ik dat 1 vierde van een precessionele cyclus later (6.450 jaar) de zon van het decembersolstitium met de Melkweg zal samenkomen. Met andere woorden, de zon van het decembersolstitium zal rond het jaar 2012 een samenstand vormen met de heldere strook van de Melkweg! ...
Precessie brengt eens in elke 6.450 jaar een van de seizoensgrenzen (d.w.z. het equinox in maart, het solstitium in juni, de equinox in september of het solstitium in december) op 1 lijn met de Melkweg. De constellatie van 2012 echter vindt slechts eens in iedere 25.800 jaar plaats! Bovendien is bij deze samenstand het decembersolstitium, het traditionele 'beginpunt' van de jaarsyclus van de Aarde, betrokken."
John Major Jenkins heeft hierdoor ontdekt dat op 21 december 2012 de 13-baktun cyclus eindigt. Maar dan blijft bij mij nog steeds de vraag in mijn hoofd hangen waarom we dan de Vijfde Zon ingaan, dus waarom deelden de Maya's een precessiecyclus op in 5 delen en waarom niet in 4 delen, dat een opdeling in vier delen verklaart. 1 Lange Telling (13 baktun cycli) duren immers 5125,2 jaar en vijf van zulke cycli komen over met 1 precessiecyclus van 25626 jaar (9.360.000 dagen). Vier cycli van 6.450 jaar is 25.800 jaar. Vier ... Vijf, er is mij ook geen cycli bekend bij de Maya's die 6.450 jaar duurt...
Verderop in het boek van John Major Jenkins lees ik het volgende: ... de Chortí-Maya's, die nog altijd bij de oude Maya-plaats Copán leven. Zij voeren een ritueel uit waarin ze de Schepping van de wereld naspelen, wat zij het 'oprichten van de hemel' noemen, waarmee de jaarlijkse bewegingen van de Melkweg worden gevolgd. Zij noemen de Melkweg, de 'Camino de Santiago' (de Weg van St. Jacobus), naar de patroonheilige Santiago, die heerst over de donder, de regen en de regenboog. Op de Chortí-feestdag van Santiago gaat het snijpunt van de Melkweg en de ecliptica (bij Tweelingen) precies door het zenit en vormt daarmee een kruis aan de hemel dat wordt gezien als de Wakah-Chan, de Heilige Boom van de Maya's. Deze gebeurtenis legt de viervoudige indeling van de kosmos vast, een model dat door de meeste Midden-Amerikaanse culturen wordt gebruikt....
Over het algemeen zijn de Chortí zeer geinteresseerd in de veranderende bewegingen van de Melkweg gedurende de nacht en in de loop van het jaar. Zij zijn zich zonder enige twijfel bewust van het helderste en breedste gebied ervan vlakbij Boogschutter en van zijn donkerder en meer diffuus gebied bij Orion. Als ze bovendien op de hoogte zijn van de Heilige Boom in Tweelingen, dan zijn ze met zekerheid op de hoogte van het andere kruis in Boogschutter."
De Azteken kenden net als de Maya's vier wereld- of kosmosdragers: Tezcaltipoca, Xipe Totec, Huitzilopochtli en Quetzalcoatl. Quetzalcoatl is bij de Maya's in Yukatan bekend als Kukulkan, en in Chichen Itza staat de zeer bekende Kukulkan piramide. Twee keer per jaar tijdens de equinoxen op 21 maart en 21 september lijkt het alsof de gevederde slang Kukulkan langs de treden vanaf de top van de piramide omlaag kruipt. Deze vier wereld- of kosmosdragers hebben hierdoor met de vier seizoensgrenzen en daardoor ook met de precessiecyclus te maken.
Op 21 december 2012 staat de decembersolstitium-zon exact in het midden van de Melkweg, precies op het kruispunt van de Schepping in het sterrenbeeld Boogschutter. De decembersolstitium-zon is Eerste-Vader (Hun-Hunaphu) en het middelpunt van de Melkweg de Kosmische Moeder. Mythologisch gezien worden dus op 21 december 2012 Eerste-Vader en Kosmische-Moeder verenigd, eigenlijk baart de Kosmische Moeder opnieuw Eerste-Vader, onze ster, onze zon. Deze speciale samenstand vindt slechts één keer per precessiecyclus (een kleine 26.000 jaar) plaats.
Zal dit zoiets eenvoudigs kunnen zijn als de vijf vingers aan iedere hand, of vijf tenen aan iedere voet, of ligt hier toch iets groters achter?
Hun piramides bestaan uit vier zijden met bovenop een platform, geeft het cijfer vijf een soort platform of iets verheffends na vier aan?
Eind 2012 betreden we de Vijfde Zon, op dat moment komt onze planeet op 1 lijn met het centrum van de Melkweg te staan. Vijf, centrum... Vanaf dat moment zullen we op aarde meer in harmonie gaan leven, er is nu een transformatie aan de gang. Staat vijf dan voor het samenkomen van de vier voorliggende elementen, waarbij op dat moment of in die periode de vier voorliggende fasen worden samengevoegd?
John Major Jenkins schrijft in zijn boek "Het Einde van de Mayakalender 2012" het volgende:
Aangezien de equinoxen en de solstitia het jaar in vier parten opdelen, redeneerde ik dat 1 vierde van een precessionele cyclus later (6.450 jaar) de zon van het decembersolstitium met de Melkweg zal samenkomen. Met andere woorden, de zon van het decembersolstitium zal rond het jaar 2012 een samenstand vormen met de heldere strook van de Melkweg! ...
Precessie brengt eens in elke 6.450 jaar een van de seizoensgrenzen (d.w.z. het equinox in maart, het solstitium in juni, de equinox in september of het solstitium in december) op 1 lijn met de Melkweg. De constellatie van 2012 echter vindt slechts eens in iedere 25.800 jaar plaats! Bovendien is bij deze samenstand het decembersolstitium, het traditionele 'beginpunt' van de jaarsyclus van de Aarde, betrokken."
John Major Jenkins heeft hierdoor ontdekt dat op 21 december 2012 de 13-baktun cyclus eindigt. Maar dan blijft bij mij nog steeds de vraag in mijn hoofd hangen waarom we dan de Vijfde Zon ingaan, dus waarom deelden de Maya's een precessiecyclus op in 5 delen en waarom niet in 4 delen, dat een opdeling in vier delen verklaart. 1 Lange Telling (13 baktun cycli) duren immers 5125,2 jaar en vijf van zulke cycli komen over met 1 precessiecyclus van 25626 jaar (9.360.000 dagen). Vier cycli van 6.450 jaar is 25.800 jaar. Vier ... Vijf, er is mij ook geen cycli bekend bij de Maya's die 6.450 jaar duurt...
Verderop in het boek van John Major Jenkins lees ik het volgende: ... de Chortí-Maya's, die nog altijd bij de oude Maya-plaats Copán leven. Zij voeren een ritueel uit waarin ze de Schepping van de wereld naspelen, wat zij het 'oprichten van de hemel' noemen, waarmee de jaarlijkse bewegingen van de Melkweg worden gevolgd. Zij noemen de Melkweg, de 'Camino de Santiago' (de Weg van St. Jacobus), naar de patroonheilige Santiago, die heerst over de donder, de regen en de regenboog. Op de Chortí-feestdag van Santiago gaat het snijpunt van de Melkweg en de ecliptica (bij Tweelingen) precies door het zenit en vormt daarmee een kruis aan de hemel dat wordt gezien als de Wakah-Chan, de Heilige Boom van de Maya's. Deze gebeurtenis legt de viervoudige indeling van de kosmos vast, een model dat door de meeste Midden-Amerikaanse culturen wordt gebruikt....
Over het algemeen zijn de Chortí zeer geinteresseerd in de veranderende bewegingen van de Melkweg gedurende de nacht en in de loop van het jaar. Zij zijn zich zonder enige twijfel bewust van het helderste en breedste gebied ervan vlakbij Boogschutter en van zijn donkerder en meer diffuus gebied bij Orion. Als ze bovendien op de hoogte zijn van de Heilige Boom in Tweelingen, dan zijn ze met zekerheid op de hoogte van het andere kruis in Boogschutter."
De Azteken kenden net als de Maya's vier wereld- of kosmosdragers: Tezcaltipoca, Xipe Totec, Huitzilopochtli en Quetzalcoatl. Quetzalcoatl is bij de Maya's in Yukatan bekend als Kukulkan, en in Chichen Itza staat de zeer bekende Kukulkan piramide. Twee keer per jaar tijdens de equinoxen op 21 maart en 21 september lijkt het alsof de gevederde slang Kukulkan langs de treden vanaf de top van de piramide omlaag kruipt. Deze vier wereld- of kosmosdragers hebben hierdoor met de vier seizoensgrenzen en daardoor ook met de precessiecyclus te maken.
Op 21 december 2012 staat de decembersolstitium-zon exact in het midden van de Melkweg, precies op het kruispunt van de Schepping in het sterrenbeeld Boogschutter. De decembersolstitium-zon is Eerste-Vader (Hun-Hunaphu) en het middelpunt van de Melkweg de Kosmische Moeder. Mythologisch gezien worden dus op 21 december 2012 Eerste-Vader en Kosmische-Moeder verenigd, eigenlijk baart de Kosmische Moeder opnieuw Eerste-Vader, onze ster, onze zon. Deze speciale samenstand vindt slechts één keer per precessiecyclus (een kleine 26.000 jaar) plaats.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten