Momenteel ben ik een prachtig boek aan het lezen, over een aboriginal-tweeling die na hun geboorte wreed van hun moeder en elkaar werden gescheiden. Dit gebeurde tientallen jaren geleden bij veel aboriginals in Australie, met als doel om hun cultuur te vernietigen.Hier is een interessant en mooi stukje uit het boek "Kinderen van het Echte Volk" door Marlo Morgan:
'Aboriginals zijn kinderen van de natuur. De aarde is onze moeder en we doen niets wat haar zou schaden of oneerbiedig zou zijn. We zijn verwant aan de hemel, de sterren, de zon en de maan. We zijn verwant aan alle vormen van leven - de dieren, vogels en planten zijn gezegend dat ze hier in het paradijs zijn geboren. Duizenden jaren was het echt een paradijs. Alle mensen overal ter wereld verblijven graag op een plaats in de buurt van een bergketen, waar een rivier hoog uit de bergen als een luie dikke slang naar beneden stroomt en kleine zijriviertjes in vruchtbare voedt, totdat hij bij een kust met goudwit zand uitmondt in een zee met indrukwekkende krullende blauwe golven. Dat is wat ons volk aan elk kust van dit land had en wat de Europeanen, komend uit een koud, vochtig, somber oord, voor Sydney, Brisbane, Adelaide en hun andere steden wilden.
We werden van ons land gezet, maar de aboriginals zijn geen gewelddadig volk. Het ligt niet in onze aard om krijgshaftig te zijn, om wraak te nemen. We denken niet in termen van oog-om-oog, integendeel zelfs. In onze geschiedenis zit veel minder fysieke agressie dan bij welk ander ras ook. Als iemand een sociaal onaanvaardbare daad of een gewelddaad pleegde, werd dat afgehandeld middels een methode die "bot richten" wordt genoemd. De schuldige partij maakte zichzelf ziek en stierf soms aan een psychologische aandoening die hijzelf had veroorzaakt door zijn gevoelens van schaamte of spijt. We hebben nooit een gevangenis, een guillotine of een vuurpeloton gehad, nooit mensen in de rol van politieagent zelfs. Toen werd ons zo'n tachtig jaar geleden het recht op zelfbestuur ontzegd door buitenlanders die een regering vormden die nooit een poging deed om voorzieningen voor ons te treffen. Er was geen verdrag. In feite stond er in de documenten waarop de hele Australische wetgeving is gebaseerd heel duidelijk dat het continent onbewoond was. Een miljoen mensen bestonden ineens niet meer. Omdat we zo'n vreedzaam volk waren, werd de cultuur relatief snel vernietigd.
Onze vredelievendheid komt voor een groot deel voort uit de manier waarop we onze kinderen grootbrengen, denk ik. Er zijn geen ongewenste kinderen. We gebruiken al eeuwen een plant die zwangerschappen voorkomt. Zowel mannen als vrouwen kauwen erop. Ons geplande ouderschap was heel anders omdat de ongeboren ziel het voor het zeggen had. Als de geest de leerschool van de menselijke ervaring wilde binnentreden, maakte hij die wens kenbaar. Onze hele gemeenschap wachtte op de komst van de geest. Alle andere kinderen werden zijn broers en zusters; alle vrouwen waren als een tweede moeder en alle mannen als een tweede vader. Kinderen kwamen nooit aandacht of liefde tekort. Ieder kind werd aangemoedigd en gekoesterd. Kinderen werden gezoogd totdat ze drie of vier jaar oud waren, en het genot van het zogen werd door verscheidene vrouwen met elkaar gedeeld.
Zie je, we weten dat alle baby's, ongeacht hun geslacht, met veel talenten worden geboren. Alle mesen worden geboren met de gave om zoveel prachtige dingen in het leven te doen dat we zelden lang genoeg leven om het allemaal te proberen. Iedereen is zanger, danser, kunstenaar, heler, leraar, leider, clown, verhalenverteller en wat al niet meer. Misschien geloven we dat niet, misschien vinden we het nite allemaal even interessant, maar dat doet aan de gave niets af. Het betekent alleen dat we dat deel van onszelf niet erkennen of eerbiedigen. Ik denk dat rassenvooroordelen daarom zo moeilijk te begrijpen waren voor aboriginals. Wij vinden de ene mens niet meer waard dan de andere. In onze clans en stammen doen leden wat ze graag doen, niet omdat het de meeste indruk maakt of vanwege een speciale beloning. Iedereen draagt bij wat hij wil bijdragen en iedereen krijgt een welgemeend dankjewel. Iedereen heeft dus het gevoel dat hij wordt geaccepteerd en waardevol is en geeft anderen hetzelfde gevoel. Zelfs ons zogenaamde leiderschap is in principe vrijwillig en rouleert vaak. Onze oudsten zijn gerespecteerde oudere burgers die door hun grote ervaring wijzer zijn.Besef wel dat ik nu generaliseer. Er waren honderden stammen en er waren verschillen in hun manier van leven, zoals overal bij groepen. Ik weet niet uit welke stam mijn ouders en grootouders kwamen. Jij en ik zijn een generatie van gestolen kinderen, weggehaald bij de geboorte. '
'Persoonlijk,' hernam Benala, 'zag ik pas echt wat het verschil was tussen de twee maatschappijen, de stad van de mutanten en onze vluchtelingenwereld hier in de woestijn, toen ik mijn rol als een Eeuwige Geest die een menselijke ervaring heeft en het verschil tussen oordelen en observeren begreep. Tijdens mijn jeugd in de stad is me geleerd alles te beoordelen: mensen te beoordelen naar hun uiterlijk, bezittingen te beoordelen naar hun waarde, de dag te beoordelen naar het weer, gezondheid te beoordelen naar de mate of afwezigheid van pijn. De wereld is vol ervaren oordelaars die het nooit volledig eens kunnen zijn. In zijn belangrijkste opvattingen, de opvattingen die zijn daden bepalen, staat ieder mens uiteindelijk alleen, zelfs ten opzichte van zijn eigen partner, familie en vrienden.
Hier in de woestijn heb ik geleerd te observeren. Oordelen betekent beslissen of iets goed of slecht is, of meer goed dan slecht. Als je oordeelt, krijg je automatisch met de andere kant van de medaille te maken. Je moet ook vergevensgezind worden en leren vergeven. Als je oordeelt, breng je uiteindelijk evenveel tijd door met vergeven. Als je dat niet tijdens je leven doet, zul je het op een ander moment doen.
Observeren is een volslagen ander mentaal standpunt, waarbij de stap van vergeven niet nodig is. Je erkent dat alle mensen Eeuwige Zielen zijn, dat alle mensen op reis zijn in de leerschool van de menselijke ervaring en dat alle zielen van de Schepper de gave van de vrije wil en vrije keuzemogelijkheden hebben gekregen. Met andere woorden: mensen die anders zijn dan jij, zijn niet verkeerd. Ze maken alleen andere spirituele keuzen.Ons lichaam heeft vijf zintuigen die met elke centimeter van ons in verbinding staan, zodat je kunt observeren met je ogen, of je neus of met een van je andere zintuigen. Ieder van ons moet beslissen wat voor hem of haar goed is en bijdraagt aan een geslaagde reis. Daarnaast moeten we anderen die ons pad kruisen helpen. In plaats van het moderne waardesysteem te veroordelen zou onze stam bijvoorbeeld zeggen dat we eraan ruiken en dat de geur er een is die wij liever verwerpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten