DNA Bewijs voor Atlantis!

Genetisch onderzoek heeft in de afgelopen jaren onverwachte resultaten opgeleverd. Antropologen en historici dachten dat Amerika door Aziaten was bevolkt, die een landbrug die Siberië met Noord-Amerika gedurende de laatste IJstijd verbond overstaken. De eerste resultaten van het genetisch onderzoek bevestigden deze theorie en toonden aan dat de Oorspronkelijke Amerikanen bestonden uit vier stambomen, vier mtDNA haplogroepen: A, B, C en D, die in geheel Noord-, Midden- en Zuid-Amerika voorkomen. Maar slechts drie groepen (A, C en D) werden bij volkeren in Siberië teruggevonden; haplogroep B werd bij oorspronkelijke bewoners in Zuidoost Azië, China, Japan, Melanesië en Polynesië gevonden.

Er zijn twee typen genetisch materiaal dat voor analyse wordt gebruikt: cellulair en mtDNA. mtDNA wordt generatie op generatie alleen via de vrouwelijke lijn doorgegeven en evolueert sneller, zodat het goed gebruikt kan worden om een onderscheid te maken tussen volkeren die zich in verschillende geografische gebieden ontwikkelden.
Het genetische onderzoek toonde aan dat de migratie naar Amerika veel complexer was. Ze toonden niet alleen aan dat Amerika door veel verschillende rassen was bevolkt, die uit verschillende delen van Azië kwamen, maar ook dat deze migratie veel eerder plaats vond dan men dacht.

Antropologen, archeologen en geschiedkundigen dachten dat de migraties 20.000 jaar geleden plaats vonden, maar DNA onderzoek toont aan dat de eerste migratiegolf al 38.000 tot 50.000 jaar geleden begon. In recente jaren zijn in Zuid-Amerika, Californië en het zuidwesten van de V.S. nieuwe spullen opgegraven en gedateerd met de radiocarbon methode en bevestigen deze oude datums. In het algemeen is de lang volgehouden theorie dat Amerika via de Beringstraat vanuit Siberië is bevolkt correct, maar de nauwe focus op Siberië, de enige migratieroute via de enige landbrug en het tijdstip is een fout. Enkele immigranten kwamen inderdaad via die weg vanuit Siberië, maar andere groepen kwamen in boten vanuit Japan, Polynesië, enz en hun reizen begonnen al in een veel verder verleden.

Genetische onderzoekers stelden vast dat 96% van de Inheemse Amerikanen tot deze vier haplogroepen (A, B, C en D) behoren, deze mtDNA typen werden ook in Azië gevonden, maar niet in Europa en ook niet in Afrika. Dit bevestigt dat Azië de oorspronkelijke regio van de meeste Inheemse Amerikanen was, totdat er in 1997 een vijfde stamboom werd gevonden, die genetici haplogroep X noemen. Deze ontdekking ontketende een enorme discussie, die tot op de dag van vandaag doorgaat. Haplogroep X dient nauwkeurig, doordacht en diepgaand onderzoekt te worden, want deze groep bezit één van de belangrijkste sleutels waarmee geheimen uit ons collectief verleden opgelost kunnen worden. Blijkbaar behoort 4% van de Inheemse Amerikanen niet tot de vier hoofdgroepen, waardoor wetenschappers aannamen dat deze mensen afstammelingen zijn van relaties van indianen met Europeanen en Afrikanen. Dit bleek inderdaad voor 1,5 % van de Inheemse Amerikanen te gelden, maar 2,5% bleek tot de X stamboom te behoren. Nadat deze kleine mtDNA groep was geïdentificeerd, begon de race om vast te stellen waar ze vandaan kwamen.

En hier wordt het mysterie pas echt gecompliceerd en interessant. Haplogroep X komt in Europa bij 5% van de bevolking voor en was destijds in Azië en in Afrika onbekend. De X stamboom arriveerde tussen 38.000 en 10.000 jaar geleden in Amerika. Doordat Europeanen volgens de algemene opvattingen niet voor Columbus naar Amerika reisden, zeiden conservatieve onderzoekers dat haplogroep X het resultaat moest zijn van Europese nakomelingen die na Columbus in Amerika arriveerden. Deze theorie kon al snel de prullenbak in, want rond de Grote Meren (Mound Builder regio) vond men zeer oude DNA sporen, van ver voor de tijd van Columbus, die ook tot haplogroep X behoren.

De verdeling van haplogroep X veroorzaakte een schokgolf bij de conventionele historici, want haplogroep X werd alleen bij een handjevol stammen verdeeld over Noord-Amerika gevonden: ongeveer bij 5% van de Yakima en de Sioux stammen in het noordwesten, en de Navajo in het zuidwesten. Maar de grootste concentratie vond men bij de Ojibway, Oneota en Nuu-Chah-Nulth stammen, waar bijna 25% tot haplogroep X behoort!

Haplogroep X werd niet gevonden bij indianen in Centraal- en Zuid-Amerika.
Onafhankelijke onderzoekers wezen erop dat deze gegevens de readings van de ‘slapende profeet’ Edgar Cayce uit de jaren 30 bevestigen. Hij zei dat sommige vluchtelingen van Atlantis naar het noordoosten van de Verenigde Staten waren gemigreerd en later vormden ze de Iroquois natie. Bij die stammen was ook de hoogste concentratie haplogroep X gevonden. Edgar Cayce zei ook dat enkele vluchtelingen naar het zuidwesten van Amerika en naar de regio Mound Builder waren gevlucht. Zijn lezingen komen dus precies overeen met de uitkomsten van het DNA onderzoek! Cayce had ook datums gegeven wanneer deze migraties plaatsvonden en ook die kwamen overeen met de DNA-bevindingen.

Tegen het einde van de jaren 90 ontdekte men in Azië toch een groep mensen die tot haplogroep X behoren en de conventionele wetenschappers dachten dat hun theorie toch geheel waar was. Deze regio ligt bijna 13.000 kilometer van het noordwesten van Amerika, maar vanuit dit gebied naar Amerika toe is geen enkel haplogroep X spoor gevonden, waardoor duidelijk werd dat zij niet de voorouders van de haplogroep X indianen in Amerika kunnen zijn.

Op 16 februari 1932 vertelde Edgar Cayce tijdens een reading het volgende over Atlantis:
“De positie die het continent Atlantis innam, is tussen de Golf van Mexico aan de ene kant en de Middellandse Zee aan de andere kant. Bewijzen van deze verdwenen beschaving zijn te vinden in de Pyreneeën en in Marokko aan de ene kant, en in Brits Honduras (Belize), Yucatan en in Amerika aan de andere kant.”
In de Pyreneeën in Noord-Spanje en Zuid-Frankrijk leven de Basken en in Marokko leven de Berbers, beiden oude volken. Vreemd genoeg bevatten deze twee bevolkingsgroepen de hoogste concentraties van haplogroep X die in Europa en Noord-Afrika zijn gevonden!

De Basken zijn voor antropologen, taalkundigen en historici al lang een raadsel, want hoewel ze Kaukasisch zijn, passen ze bij geen één ander Europees volk. En hun taal is aan geen enkele bekende in de wereld gerelateerd. De Basken zijn ook uniek qua bloedgroepen, want als volk hebben ze de hoogste concentratie bloedgroep O negatief in de wereld en behoren tot de laagste met bloedgroep B.

Edgar Cayce zei dus dat mensen het zinkende continent Atlantis ontvluchtten en naar het westen van Amerika gingen, waar ze zich vestigden en de Iroquois werden. Anderen gingen naar het oosten, naar het Iberische schiereiland en toen naar de Pyreneeën (Basken) en naar de westkust van Noord-Afrika en vervolgens naar het Atlas gebergte (Berbers). En ook de Berbers zijn een volk met de hoogste concentratie van haplogroep X in de wereld en ook zij zijn een vreemd volk die door de wetenschap weinig aandacht hebben gekregen. Ze zijn namelijk een Kaukasisch volk in Afrika en vallen niet in het ‘Out of Africa’ scenario, waardoor men aannam dat ze vanuit Europa terug migreerden naar Afrika. Maar die theorie is inmiddels verlaten en wetenschappers aanvaren nu dat ze inderdaad een inheemse bevolkingsgroep zijn, die teruggaat tot het Stenen Tijdperk. Maar we moeten ons afvragen hoe dat kan, want de rest van de bevolking in Afrika onder de Sahara is immers zwart.

Bron: http://www.redicecreations.com/specialreports/2006/05may/atlantisDNA.html