Ik heb contact gehad met Grenswetenschap en het volgende artikel dat ik zelf heb geschreven met interessante passages uit mijn boek wordt als het goed is op hun website geplaatst:
Maya Mysteriën Ontwaken
Het besef van een oneindige levenscyclus is als een rode draad verweven met de Maya cultuur: hun gehele bestaan is gebaseerd op de kringloop van geboren worden, opgroeien, volwassen worden, ouderdom, overlijden en opnieuw geboren worden. Hierop is alles gebaseerd: hun geloof, hun kalenders, hun levensinstelling, hun scheppingsverhalen, kortom hun hele leven.
De hoofdgodin Chak Chel werd in de hooglanden Xmucane genoemd, ze zit hier aan de rechterkant en helpt de maangodin met het verzorgen van het konijn dat de maangodin heeft gebaard.
Het Maya geloof bestaat uit vele goden en godinnen, waardoor het voor westerse mensen moeilijk te begrijpen is, maar uiteindelijk zijn veel van deze goden en godinnen manifestaties van één God Xpiyacoc en één Godin Xmucane, in de laaglanden worden ze respectievelijk Itzamna en Chac Chel genoemd. Deze God en Godin smelten op hun beurt weer samen tot ‘Hart van de Hemel’, de bron van al het bestaan. Xpiyacoc en Xmucane vormen dus voor de Maya’s samen de hoogste kracht, en vullen elkaar met hun mannelijke en vrouwelijke energieën aan; ze omvatten alle vormen en energieën die er zijn. Samen vormen ze ‘Hart van de Hemel’, de ‘Grote Geest’, waar we allemaal vandaan komen en uiteindelijk ook weer naar terugkeren. Wij allen, alle mensen, alle levende wezens, planten, bergen, meren, de aarde en de gehele kosmos zijn hier een deel van. We dragen allemaal een stukje van ‘Hart van de Hemel’ in ons en alles om ons heen draagt daarvan een stukje in zich.
De hoofdgod Itzamna werd in de hooglanden Xpiyacoc genoemd.
Het heilige boek Popol Vuh van de K’iche’ Maya’s uit de hooglanden van Guatemala, begint met de toestand van de kosmos voordat deze geschapen was. In de Popol Vuh wordt niet vertelt wanneer dat gebeurde, maar uit de Chilam Balam en Stèle één in Cobá blijkt dat de Maya’s geloven dat dit 28 octillion jaar (ik heb hier geen Nederlandse vertaling voor kunnen vinden) geleden was. Op deze Stèle staat namelijk de datum 11 augustus 3.114 voor Chr., maar niet volgens de veel gebruikte 13.0.0.0.0 notatie, maar met alle bijbehorende cyclussen die aan deze datum voorafgingen:
13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.0.0.0.0 4 Hunahpu 8 Kumk’u, G9 droeg het hoofddeksel. Drie dagen gingen voorbij nadat het kwam (de maan), de nde maancyclus was voorbij.? was zijn uitlopende naam, de negenentwintig dertien Kumk’u werd zichtbaar, het beeld was voltooid dertien baktuns Jaguar Peddelaar ?
Deze datum geeft de tijdspanne aan vanaf het begin van de kosmos tot aan 11 augustus 3.114 voor Chr. Dit is een periode van maar liefst 28 octillion jaar! Op de dag 11 augustus 3.114 voor Chr. was het universum volgens de Maya’s dus 28 octillion jaar oud. In de Chilam Balam wordt ook deze ouderdom gegeven:
Tijdens de schepping dertien ontelbare series (opgeteld) bij zeven was de som van de schepping van de wereld. Toen ontwaakte er een nieuwe wereld voor hen.
De huidige wetenschap zegt dat de kosmos 13,7 miljard jaar geleden is ontstaan, maar volgens de Maya’s gebeurde dat dus veel langer geleden.
Het universum werd door de Godin Xmucane en de God Xpiyacoc geschapen en Huracan, hun samensmelting, zorgde ervoor dat het universum ging ronddraaien, waarna de sterren, de planeten en ook onze Aarde ontstond. De drie kinderen of manifestaties van Huracan (dit zijn de drie Palenque goden GI, GII en GIII die in de Popul Vuh respectievelijk Hun Hunahpu, K’awil en Wuqub Hunahpu worden genoemd) schiepen de levensenergie en de levenscyclus van geboorte en overlijden: de Wereldboom verrees en tenslotte zorgden de drie kinderen van Huracan: Hun Hunahpu, K’awil en Wuqub Hunahpu, ervoor dat deze Wereldboom echt tot leven kwam: het universum kwam tot leven, in de vorm van de levenscyclus van geboorte, overlijden en wedergeboorte. Deze drie zonen, of manifestaties, kregen binnen de Maya kosmologie fysieke verschijningen van de planeet Venus: Hun Hunahpu als Morgenster, K’awil als de periode dat Venus niet zichtbaar is en Wuqub Hunahpu als Avondster.
Ik ben erachter gekomen dat Wuqub Hunahpu de duistere equivalent van zijn tweelingbroer Hun Hunahpu is. Hun Hunahpu komt hoogstwaarschijnlijk overeenkomt met de god GI uit Palenque, waardoor zijn broer Wuqub Hunahpu dus waarschijnlijk gelijk is aan god GII of aan god GIII uit Palenque. Wuqub Hunahpu komt niet vaak in Maya teksten voor, maar op vaas K8853 staat zijn naam in de vorm van Nummer 7, een Ahaw teken en de kop van een gier. Een gier wordt door de Maya’s met de dood geassocieerd. Wuqub Hunahpu was dus de duistere kant van Hun Hunahpu! De Popol Vuh vertelt immers dat “Hij meer een metgezel, meer secundair was. Door zijn aard was hij als een bediende voor Hun Hunahpu.” Nu pas zie je wat er hier precies mee wordt bedoeld: Wuqub Hunahpu is een soort tweede persoonlijkheid van Hun Hunahpu, hij was de duistere kant van Hun Hunahpu. Eén van de hiërogliefen van de naam van GIII verwijst naar een fakkel, dat een symbool is voor een vallende ster, en vallende sterren worden door de Maya’s als een voorteken van dood gezien. Ook de verschijning van Venus als Avondster wordt door de Maya’s geassocieerd met de dood, het wordt immers als een doodshoofd afgebeeld. Hierdoor stellen Maya onderzoekers de Avondster vaak gelijk aan de god van de doden, maar de meest logische interpretatie is dat de Avondster gelijk is aan Wuqub Hunahpu. Later las ik in de voetnoten van het boek ‘Maya Cosmos’ van Linda Schele dat ook Dennis Tedlock Hun Hunahpu identificeert met Venus als Morgenster en Wuqub Hunahpu met Venus als Avondster. De drie Palenque goden staan hierdoor volgens mij voor de drie fasen van Venus: Hun Hunahpu als Morgenster en Wuqub Hunahpu als Avondster en K’awil voor de twee perioden dat Venus niet zichtbaar is. Samen zijn ze dus het symbool voor de oneindige levenscyclus van geboorte, overlijden en wedergeboorte.
Deze levenscyclus komt ook naar voren op stèle C uit Quirigua, dat het volgende verhaal beschrijft:
13.0.0.0.0 4 Ahaw 8 Kumk’u werd het beeld zichtbaar. Drie stenen werden geplaatst, zij plaatsten de steen:
Jaguar Peddelaar en Pijlstaartrog Peddelaar plaatsen een steen. Het gebeurde op Na Ho Chan, de Jaguar Troon Steen.
De Zwarte Huis Rood (Chak) God plaatste een steen. Het gebeurde op het Aarde Gedeelte, de Slangen Troon Steen werd gezet.
Itzamna plaatste de steen op de Waterlelie Troon plaats.
Volgens Dennis Tedlock zijn deze drie hartstenen de drie sterren Alnitak, Saiph en Rigel in het sterrenbeeld Orion. Samen vormen deze drie sterren een driehoek en het wolkachtige gebied dat deze driehoek omsluit wordt de rook van een vuur genoemd. Dennis Tedlock legt dit niet verder uit in zijn vertaling van de Popol Vuh en ik heb mijn twijfels of dat de drie hartstenen inderdaad het symbool voor deze drie sterren in het sterrenbeeld Orion zijn.
De Vaas met Zeven Goden.
Op de Vaas met Zeven Goden wordt de eerste steen van de schepping namelijk op de plaats ek’ u tan gezet, dat letterlijk ‘zwart is zijn centrum’ betekent. Wat werd geschapen is dus het zwarte centrum en volgens mij werd hier dus het centrum van onze Melkweg geschapen. Dit centrum is dus de eerste hartsteen. Op Stèle C uit Quirigua wordt de eerste hartsteen geplaatst in Na Ho Chan, dat letterlijk ‘Eerste Vijf Hemel’ betekent en als bijnaam ‘Jaguar Troon Steen’ heeft. Jaguar Troon Steen is een symbool voor het centrum van de Melkweg, ‘Eerste Vijf Hemel’ bevindt zich dus in het centrum van de Melkweg en kan geen ster in het sterrenbeeld Orion zijn, dat ver van het centrum af ligt. Dit centrum is de bron van waaruit alles is ontstaan, de baarmoeder van de kosmos. De tweede hartsteen is de Slangen Troon Steen, twee slangen vormen samen het symbool voor de ecliptica. Chak en de Aarde komen ook in de tekst voor die over de tweede steen gaat, waarbij Chak en de ecliptica een duidelijke verwijzing naar de uiteinden van de kosmos zijn en de Aarde een verwijzing is naar de materiële, fysieke wereld. Het neerzetten van de tweede steen is dus een verwijzing naar het ontstaan van de vier kosmische punten en de vier fysieke elementen: aarde, water, vuur en wind, al deze elementen of energieën komen samen in het centrum. Het lijkt er dus op dat de tweede hartsteen een symbool is voor de schepping van de fysieke wereld. De derde hartsteen is de Waterlelie Troon en een waterlelie is bij de Maya’s een symbool voor de spirituele wereld; in de Maya kunst geven waterlelie wezens namelijk de ingang naar de spirituele wereld aan. Met de schepping van de derde hartsteen werd dus de spirituele, onzichtbare, wereld geschapen. Met de eerste steen werd dus het centrum van de Melkweg, de baarmoeder van al het leven geschapen, met de tweede steen de fysieke wereld en met de derde steen de spirituele wereld.
Deze drie hartstenen hebben een duidelijke overeenkomst met de drie goden Hun Hunahpu, K’awil en Wuqub Hunahpu. De drie hartstenen vormen net als deze drie goden de oneindige levenscyclus, die tijdens de schepping van het universum begon.
Linda Schele heeft aangetoond dat Maya afbeeldingen waarop twee slangen zich om de Wereldboom hebben gewikkeld de ecliptica voorstellen (de ecliptica is de denkbeeldige baan waarlangs de zon en de sterren van de Dierenriem zich in de lucht verplaatsen). Eén slang vormt de ene helft en de andere slang de andere helft, samen vormen ze de gehele ecliptica. De bek van iedere slang ligt in het midden van de ecliptica, in het midden van de Melkweg, en de staart van iedere slang ligt aan de andere kant van de ecliptica. Vanaf de aarde gezien lijkt het middelpunt van de Melkweg, bij het sterrenbeeld Boogschutter, inderdaad op een enorme bek. Het Maya symbool voor de Plejaden sterren is een ratel, de staart van een ratelslang, de Plejaden sterren liggen immers precies aan de tegenovergestelde kant van het centrum van de Melkweg. De kop van de slang ligt dus in het centrum van de Melkweg en zijn staart ligt 180 graden aan de andere kant, bij de Plejaden sterren. Twee slangen maken de cirkel compleet en vormen zo de gehele ecliptica.
Het kruis is ook bij de Maya’s een belangrijk symbool, maar in tegenstelling tot het christelijke kruis is hun kruis gelijkbenig, dat ze Wakah Chan noemen. Wakah Chan is de Wereldboom en is een afspiegeling van ons universum. De galactische evenaar en de ecliptica kruisen elkaar in het middelpunt van de Melkweg, dat lijkt op een kruis waarmee de grote oppervlakte van de kosmos in vieren wordt gedeeld. Twee delen van dit kruis liggen boven de ecliptica en zijn dus op een bepaald zichtbaar, de twee andere delen van het kruis liggen onder de ecliptica en zijn op datzelfde moment niet zichtbaar. Dit kruis, de Wereldboom, deelt de kosmos dus in vier delen en met het centrum erbij zijn er dus vijf delen. Dit kosmische model wordt door de meeste Midden-Amerikaanse culturen gebruikt en zijn de vijf basis elementen van al het fysieke leven hier op aarde: water, lucht, aarde, vuur en ether. Al het leven in het universum is met deze vijf elementen verbonden.
De Quetzal Slang, de vliegende gevederde slang, kun je dus zien als de baan waarlangs de zon en de sterrenbeelden zich verplaatsen. In de Popol Vuh wordt het wezen Soevereine Quetzal Slang genoemd, en ook dit is een samensmelting van de God Itzamna (Xpiyacoc) en de Godin Chac Chel (Xmucane):
De manifestatie van Itzamna als de ‘Waterlelie Vogel Slang’ is een belangrijke aanwijzing dat de Quetzal Slang een manifestatie van Itzamna is, zoals beschreven in het document ‘Creator Gods’ van Karin Bassie. De naam van de Waterlelie Vogel Slang is nog niet geheel ontcijferd, maar uit de hiërogliefen die wel ontcijferd zijn, blijkt dat het een waterslang is met veren en een kop van een vogel. Het is dus een combinatie van een vogel en een slang en lijkt dus enorm veel op de Quetzal Slang, de weerlicht manifestatie van Itzamna. De Waterlelie Vogel Slang heeft ook dezelfde kantige bek als de Itzamna Ye vogel, een manifestatie van Itzamna, en hij draagt een waterleliebloem en een drumteken (T548) op zijn voorhoofd. God N draagt ditzelfde drumteken in zijn waterlelie hoofddeksel. God N is een oude god die vaak is afgebeeld met een soort nethoofddoek en hij manifesteerde zich als een schildpad; de naam ‘God N Geel Schilpad’ is immers op veel plaatsen gevonden. David Stuart heeft ontdekt dat God N en Itzamna manifestaties van hetzelfde wezen zijn en door deze overeenkomsten kun je dus niet anders concluderen dat de Waterlelie Vogel Slang een manifestatie van Itzamna is, en daardoor is Quetzal Slang ook een manifestatie van Itzamna.
De Soevereine Quetzal Slang is dus de gecombineerde manifestatie van Xmucane en Xpiyacoc die beiden ‘Hart van de Hemel’ vormen. Soeverein betekent ‘de hoogste kracht in het universum’, de Soevereine Quetzal Slang is dus het symbool voor de hoogste energie in het universum. Deze superheilige enorme vliegende slang is het symbool voor de allesomvattende wereld, dat alle lagen en alle dimensies van ons bestaan omvat. In de kunst van de Maya’s komt deze vliegende slang veelvuldig voor, het is hun weergave van ‘Hart van de Hemel’. Deze Quetzal Slang is een zeer bekend fenomeen bij volkeren in Midden-Amerika. De K’iche’ Maya’s noemen hem Q’ukumatz, meestal geschreven als Gucumatz, de Maya’s in Yucatan noemen het Kukulkan en de Azteken Quetzalcoatl.
Wat door westerlingen vaak als ‘goden’ is vertaald, zijn dus vaak manifestaties vanuit de bron, ‘Hart van de Hemel’, in de vorm van de Melkweg, planeten, sterren, de maan, de zon, de aarde, dieren, planten, natuurlijke formaties en natuurlijke verschijnselen zoals wind, regen, bliksem, donder en vuur. Voor ons is het immers moeilijk te begrijpen dat goden meerdere manifestaties aan kunnen nemen en dat hun kinderen ook weer als manifestaties van henzelf gezien worden, waarbij ook nog eens alles in elkaar samenvloeit en meerdere manifestaties van een zelfde god ook nog met elkaar communiceren, doordat wij zijn grootgebracht met het idee dat goden op zich staande wezens zijn, maar voor de Maya’s zijn goden veranderlijke wezens. Niets in het leven is immers vaststaand, maar alles verandert voortdurend. Deze tegengestelde krachten, scheppende en afbrekende elementen, komen we allemaal in ons zelf tegen en net als de Maya goden hebben we allemaal lichte en ook donkere kanten.
We zijn als mens niet gebonden aan dit ene leven hier op aarde, hiervoor hebben we al vele levens gehad en waarschijnlijk zullen er nog veel meer levens volgen. Al deze levens dienen ervoor om onze zwakheden, onze onvolmaaktheden, te overwinnen. Als we overlijden, zullen de meesten van ons in de zielenwereld ook geen perfecte wezens zijn en nadat we over zijn gegaan beschikken we ook niet opeens over alle kennis. We worden ons namelijk pas van kennis bewust en kunnen dingen pas begrijpen als we er klaar voor zijn om het te kunnen bevatten, dan pas kunnen we het begrijpen en voelen en hebben we dus iets aan die kennis.
Zielen met een gemiddeld niveau, die dus al de nodige ervaring hebben, incarneren minder vaak dan nieuwe zielen. Het wil niet zeggen dat je als nieuwe ziel in de vorm van een mens naar de aarde komt, normaal start je op één of twee gemakkelijke werelden waar niet veel te doen is, pas daarna ga je naar deze planeet. Als de tijd rijp is om vanuit de zielenwereld opnieuw in een fysiek lichaam te incarneren, dan kiezen we zelf en eventueel met onze gids de plaats en de familie uit waar we als baby worden geboren. We krijgen een aantal families te zien, die voor ons zijn uitgekozen, en van deze families zien we delen van hun leven en we zien delen van onze eigen toekomst als mens, zodat we de juiste plek voor onze ontwikkeling kunnen kiezen. Als we dan hier als mens terechtkomen, dan worden onze herinneringen aan onze vorige levens uit ons bewustzijn gehaald, zodat ze ons niet tegen gaan werken en we onbevooroordeeld het leven kunnen ontdekken en ervaren. Je ziel beschikt echter nog steeds over de ervaringen van je vorige levens en ook van je leven in de spirituele wereld en is altijd onze verbinding met onze vorige levens en met de spirituele wereld. Als we vanuit een gemakkelijk leven komen, waarbij we weinig vooruitgang boekten, kunnen we ervoor kiezen om in het aankomende leven een persoon te zijn die veel verdriet te verdragen krijgt. Ook de keuze voor een invalide of een beschadigd lichaam kan een doel zijn om een bepaalde les te leren en om daarmee een bepaald doel te bereiken. Zo vertelde iemand tegen Michael Newton over een jongen die een meisje had mishandeld en na zijn dood werd hij apart genomen door zijn gids. Hierna besloot hij om als vrouw te reïncarneren op aarde, die tijdens haar leven werd mishandeld. Dit was dus een opzettelijke keuze om zo de schade te voelen die hij het meisje in zijn vorige leven had aangedaan. Michael Newton heeft meer van zulke voorbeelden gezien, waaruit blijkt dat we negatieve ervaringen die we anderen aan hebben gedaan misschien op dezelfde manier zullen ondergaan, zodat we zelf voelen en beseffen wat we de ander aan hebben gedaan.
Je zou denken waarom we op aarde zoveel leed meemaken, terwijl we eigenlijk zielen zijn en voor eeuwig in die liefdevolle spirituele wereld kunnen blijven. Dat komt doordat we in een fysiek lichaam veel sneller ervaringen op kunnen doen dan in de spirituele wereld; we ontwikkelen ons dus sneller in een fysiek lichaam. Veel van wat we hier op aarde meemaken heeft immers met onze levensopdracht te maken en zijn dus levenslessen. De bedoeling van deze lessen is om jezelf te ontwikkelen zodat je zelf één en al liefde wordt en alleen maar vanuit onvoorwaardelijke liefde handelt. Het gaat erom dat je de negatieve kanten van jezelf zoals haat, wraak, egoïsme, gierigheid en boosheid overwint en om positieve eigenschappen zoals liefde, medeleven, gulheid en zelfvertrouwen te versterken. Maar het gaat er ook om dat je je positieve eigenschappen in balans brengt, want gulheid is goed, maar teveel gulheid kan nadelige gevolgen voor jezelf hebben.
Ons lot wordt dus voor een groot deel door onze eigen daden beïnvloedt en door angst te overwinnen en dus vanuit de beste bedoelingen te handelen verandert ons pad op een positieve manier. Dit is de sleutel om te groeien, om te ontwaken en om bewust te worden, want we hebben altijd de mogelijkheid om onze daden onder ogen te zien en om onszelf te beteren. We hebben dus ons lot in eigen hand en kunnen zelf ons leven en de wereld om ons heen verbeteren.
Over het gehele Amerikaanse continent geloven de indianen dat tijd in cyclussen verloopt en niet lineair zoals wij in het westen denken. Volgens de indianen zijn er in het verre verleden zeer hoogstaande beschavingen geweest, die van de aardbodem zijn verdwenen. Bijna alle indianen delen de geschiedenis in wereldtijdperken in, die de Maya’s Zonnen noemen, en een overgang naar een nieuwe Zon gaat altijd gepaard met veranderingen. Momenteel leven we in het tijdperk van de Vierde Zon en op 21 december 2012 betreden we een nieuwe tijdperk: de Vijfde Zon. Er wordt vaak gezegd dat de indianen in Amerika geloven dat er aan het einde van iedere Zon een groot deel van de mensheid op aarde verdwijnt, maar dat blijkt niet uit het heilige boek Popol Vuh van de K’iche’ Maya’s. Daar wordt maar één grote natuurramp beschreven: de zondvloed, en volgens de Maya’s vond de zondvloed niet aan het einde van een Zon plaats, maar ongeveer in het midden van de Tweede Zon.
Er zijn van de klassieke Maya’s maar weinig voorspellingen over 2012 overgebleven. De meest volledige voorspelling is die op monument zes uit de klassieke Maya stad Tortuguero in Mexico, maar de tekst is niet geheel ontcijferd, doordat bepaalde hiërogliefen zijn geërodeerd en doordat nog niet alle Maya hiërogliefen zijn ontcijferd. De voorspelling over 21 december 2012 op monument zes in Tortuguero luidt als volgt:
De dertiende baktun cyclus zal eindigen op 4 Ahaw 3 K’anki’in, ? zal gebeuren. Het zal de afgevaardigde zijn van Bolon Yokte K’u naar de ?
Bolon Yokte K’u betekent waarschijnlijk letterlijk ‘God met Negen Voeten’ of ‘God van Negen Treden’ of ‘Jaguar Voet(en) Boom’, en wordt ook wel als Bolon ti k’u geschreven. Het is nog steeds niet duidelijk wie of wat Bolon Yokte K’u is, maar volgens mij zijn dit de negen belangrijkste goden van de Maya’s. De klassieke Maya’s voorspellen dus de terugkeer van de Oude Wijzen die hun voorouders in een lang verleden veel kennis en wijze raad gaven. Vanuit een fysiek oogpunt zul je misschien verwachten dat er negen wezens op de aarde verschijnen, of vanuit de ruimte naar de aarde komen om ons te helpen, maar volgens Zwervende Wolf (een K’iche’ Maya sjamaan) zal de kennis van de Voorouders terugkomen in de vorm van verlichtte mensen en ik denk dat dit inderdaad de juiste uitleg is. De laatste tijd worden er namelijk over de gehele wereld verlichtte mensen geboren, die een grote bijdrage leveren aan de ontwaking van onze wereld. Deze kinderen zijn de bekende sterrenkinderen, ook wel indigo en nieuwetijdskinderen genoemd, maar ook mensen die bewust worden of ontwaken, behoren tot deze nieuwe generatie.
Ik geloof dat in ieders leven een aantal punten vastliggen en dat we die te zien krijgen voordat we op aarde reïncarneren, zodat dit tijdens ons leven een herkenning zal zijn. Maar de weg tussen deze punten of gebeurtenissen bepalen we zelf, want uiteindelijk maakt iedereen zelf zijn of haar eigen keuzes. Als je dit naar een breder vlak trekt, dan kun je het leven van onze planeet ook op deze manier bekijken en liggen er dus ook bepaalde punten of gebeurtenissen vast, alleen de manier waarop we er komen en hoe we het beleven hangt van onszelf af. De nieuwe tijd die we tegemoet gaan is zo’n belangrijk punt tijdens het leven van de aarde, alleen de manier waarop we het zullen beleven hangt van onze eigen situatie af. Eind 2012 zullen we nog niet in een tijd van harmonie leven en zullen we dus gaan leren en ondervinden hoe we in harmonie met onszelf, onze planeet en het universum moeten leven en wat dat allemaal inhoud. We zullen gaan leren dat eerlijkheid en goedheid één van de belangrijkste waarden zijn en dat alle mensen hier op aarde één grote familie zijn. De regeringen en de bedrijven zullen ondervinden dat de gewone mensen hun trucjes en verzinsels niet meer voor waar aan zullen nemen en de regeringen en bedrijven zullen uiteindelijk zelf gaan beseffen dat van hen alleen nog maar goede bedoelingen worden verwacht, zodat we op een juiste manier met elkaar omgaan en op dezelfde manier ook onze eigen leefomgeving en de planeet behandelen. Dan zal de aarde niet meer gezien worden als een gratis leverancier van edelstenen en grondstoffen, maar als onze eigen moeder. Een moeder die voor ons allen een moeder is en die we met liefde moeten behandelen. Waar ik op hoop en ik hoop met mij vele mensen hier op aarde, is dat we eindelijk een eerlijke, liefdevolle samenleving krijgen. Waar we met liefde en respect met elkaar en met de natuur omgaan met het doel om zoveel mogelijk liefdevolle, hartverwarmende ervaringen mee te maken en waarbij iedereen op deze planeet een goede, schone en plezierige levensomgeving heeft. Een wereld waarin niemand zich meer voelt dan een ander, maar een wereld waarin we elkaar en de natuur als gelijkwaardig zien.
Indien je meer wilt weten over het Maya geloof, hun kalenders, de veranderingen van deze tijd en Maya spiritualiteit, raad ik je aan om mijn boek ‘Maya Mysteriën Ontwaken, Verheldering van het geloof, kalenders en veranderingen van deze tijd’ te lezen, ISBN 978-90-484-0293-9
Mijn boek is te bestellen bij Free Musketeers:
http://www.freemusketeers.nl/index.php/pagina/boeken/aktie/details/boek/1196/maya-mysterien-ontwaken.html
Op mijn blog kun je de inleiding van boek lezen:
http://mikegeubel.blogspot.com/2008/09/inleiding-van-mijn-boek-maya-mysterin.html
Copyright 2008 - Mike Geubel
Maya Mysteriën Ontwaken
Het besef van een oneindige levenscyclus is als een rode draad verweven met de Maya cultuur: hun gehele bestaan is gebaseerd op de kringloop van geboren worden, opgroeien, volwassen worden, ouderdom, overlijden en opnieuw geboren worden. Hierop is alles gebaseerd: hun geloof, hun kalenders, hun levensinstelling, hun scheppingsverhalen, kortom hun hele leven.
De hoofdgodin Chak Chel werd in de hooglanden Xmucane genoemd, ze zit hier aan de rechterkant en helpt de maangodin met het verzorgen van het konijn dat de maangodin heeft gebaard.Het Maya geloof bestaat uit vele goden en godinnen, waardoor het voor westerse mensen moeilijk te begrijpen is, maar uiteindelijk zijn veel van deze goden en godinnen manifestaties van één God Xpiyacoc en één Godin Xmucane, in de laaglanden worden ze respectievelijk Itzamna en Chac Chel genoemd. Deze God en Godin smelten op hun beurt weer samen tot ‘Hart van de Hemel’, de bron van al het bestaan. Xpiyacoc en Xmucane vormen dus voor de Maya’s samen de hoogste kracht, en vullen elkaar met hun mannelijke en vrouwelijke energieën aan; ze omvatten alle vormen en energieën die er zijn. Samen vormen ze ‘Hart van de Hemel’, de ‘Grote Geest’, waar we allemaal vandaan komen en uiteindelijk ook weer naar terugkeren. Wij allen, alle mensen, alle levende wezens, planten, bergen, meren, de aarde en de gehele kosmos zijn hier een deel van. We dragen allemaal een stukje van ‘Hart van de Hemel’ in ons en alles om ons heen draagt daarvan een stukje in zich.
De hoofdgod Itzamna werd in de hooglanden Xpiyacoc genoemd.Het heilige boek Popol Vuh van de K’iche’ Maya’s uit de hooglanden van Guatemala, begint met de toestand van de kosmos voordat deze geschapen was. In de Popol Vuh wordt niet vertelt wanneer dat gebeurde, maar uit de Chilam Balam en Stèle één in Cobá blijkt dat de Maya’s geloven dat dit 28 octillion jaar (ik heb hier geen Nederlandse vertaling voor kunnen vinden) geleden was. Op deze Stèle staat namelijk de datum 11 augustus 3.114 voor Chr., maar niet volgens de veel gebruikte 13.0.0.0.0 notatie, maar met alle bijbehorende cyclussen die aan deze datum voorafgingen:
13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.13.0.0.0.0 4 Hunahpu 8 Kumk’u, G9 droeg het hoofddeksel. Drie dagen gingen voorbij nadat het kwam (de maan), de nde maancyclus was voorbij.? was zijn uitlopende naam, de negenentwintig dertien Kumk’u werd zichtbaar, het beeld was voltooid dertien baktuns Jaguar Peddelaar ?
Deze datum geeft de tijdspanne aan vanaf het begin van de kosmos tot aan 11 augustus 3.114 voor Chr. Dit is een periode van maar liefst 28 octillion jaar! Op de dag 11 augustus 3.114 voor Chr. was het universum volgens de Maya’s dus 28 octillion jaar oud. In de Chilam Balam wordt ook deze ouderdom gegeven:
Tijdens de schepping dertien ontelbare series (opgeteld) bij zeven was de som van de schepping van de wereld. Toen ontwaakte er een nieuwe wereld voor hen.
De huidige wetenschap zegt dat de kosmos 13,7 miljard jaar geleden is ontstaan, maar volgens de Maya’s gebeurde dat dus veel langer geleden.
Het universum werd door de Godin Xmucane en de God Xpiyacoc geschapen en Huracan, hun samensmelting, zorgde ervoor dat het universum ging ronddraaien, waarna de sterren, de planeten en ook onze Aarde ontstond. De drie kinderen of manifestaties van Huracan (dit zijn de drie Palenque goden GI, GII en GIII die in de Popul Vuh respectievelijk Hun Hunahpu, K’awil en Wuqub Hunahpu worden genoemd) schiepen de levensenergie en de levenscyclus van geboorte en overlijden: de Wereldboom verrees en tenslotte zorgden de drie kinderen van Huracan: Hun Hunahpu, K’awil en Wuqub Hunahpu, ervoor dat deze Wereldboom echt tot leven kwam: het universum kwam tot leven, in de vorm van de levenscyclus van geboorte, overlijden en wedergeboorte. Deze drie zonen, of manifestaties, kregen binnen de Maya kosmologie fysieke verschijningen van de planeet Venus: Hun Hunahpu als Morgenster, K’awil als de periode dat Venus niet zichtbaar is en Wuqub Hunahpu als Avondster.
Ik ben erachter gekomen dat Wuqub Hunahpu de duistere equivalent van zijn tweelingbroer Hun Hunahpu is. Hun Hunahpu komt hoogstwaarschijnlijk overeenkomt met de god GI uit Palenque, waardoor zijn broer Wuqub Hunahpu dus waarschijnlijk gelijk is aan god GII of aan god GIII uit Palenque. Wuqub Hunahpu komt niet vaak in Maya teksten voor, maar op vaas K8853 staat zijn naam in de vorm van Nummer 7, een Ahaw teken en de kop van een gier. Een gier wordt door de Maya’s met de dood geassocieerd. Wuqub Hunahpu was dus de duistere kant van Hun Hunahpu! De Popol Vuh vertelt immers dat “Hij meer een metgezel, meer secundair was. Door zijn aard was hij als een bediende voor Hun Hunahpu.” Nu pas zie je wat er hier precies mee wordt bedoeld: Wuqub Hunahpu is een soort tweede persoonlijkheid van Hun Hunahpu, hij was de duistere kant van Hun Hunahpu. Eén van de hiërogliefen van de naam van GIII verwijst naar een fakkel, dat een symbool is voor een vallende ster, en vallende sterren worden door de Maya’s als een voorteken van dood gezien. Ook de verschijning van Venus als Avondster wordt door de Maya’s geassocieerd met de dood, het wordt immers als een doodshoofd afgebeeld. Hierdoor stellen Maya onderzoekers de Avondster vaak gelijk aan de god van de doden, maar de meest logische interpretatie is dat de Avondster gelijk is aan Wuqub Hunahpu. Later las ik in de voetnoten van het boek ‘Maya Cosmos’ van Linda Schele dat ook Dennis Tedlock Hun Hunahpu identificeert met Venus als Morgenster en Wuqub Hunahpu met Venus als Avondster. De drie Palenque goden staan hierdoor volgens mij voor de drie fasen van Venus: Hun Hunahpu als Morgenster en Wuqub Hunahpu als Avondster en K’awil voor de twee perioden dat Venus niet zichtbaar is. Samen zijn ze dus het symbool voor de oneindige levenscyclus van geboorte, overlijden en wedergeboorte.
Deze levenscyclus komt ook naar voren op stèle C uit Quirigua, dat het volgende verhaal beschrijft:
13.0.0.0.0 4 Ahaw 8 Kumk’u werd het beeld zichtbaar. Drie stenen werden geplaatst, zij plaatsten de steen:
Jaguar Peddelaar en Pijlstaartrog Peddelaar plaatsen een steen. Het gebeurde op Na Ho Chan, de Jaguar Troon Steen.
De Zwarte Huis Rood (Chak) God plaatste een steen. Het gebeurde op het Aarde Gedeelte, de Slangen Troon Steen werd gezet.
Itzamna plaatste de steen op de Waterlelie Troon plaats.
Volgens Dennis Tedlock zijn deze drie hartstenen de drie sterren Alnitak, Saiph en Rigel in het sterrenbeeld Orion. Samen vormen deze drie sterren een driehoek en het wolkachtige gebied dat deze driehoek omsluit wordt de rook van een vuur genoemd. Dennis Tedlock legt dit niet verder uit in zijn vertaling van de Popol Vuh en ik heb mijn twijfels of dat de drie hartstenen inderdaad het symbool voor deze drie sterren in het sterrenbeeld Orion zijn.
De Vaas met Zeven Goden.Op de Vaas met Zeven Goden wordt de eerste steen van de schepping namelijk op de plaats ek’ u tan gezet, dat letterlijk ‘zwart is zijn centrum’ betekent. Wat werd geschapen is dus het zwarte centrum en volgens mij werd hier dus het centrum van onze Melkweg geschapen. Dit centrum is dus de eerste hartsteen. Op Stèle C uit Quirigua wordt de eerste hartsteen geplaatst in Na Ho Chan, dat letterlijk ‘Eerste Vijf Hemel’ betekent en als bijnaam ‘Jaguar Troon Steen’ heeft. Jaguar Troon Steen is een symbool voor het centrum van de Melkweg, ‘Eerste Vijf Hemel’ bevindt zich dus in het centrum van de Melkweg en kan geen ster in het sterrenbeeld Orion zijn, dat ver van het centrum af ligt. Dit centrum is de bron van waaruit alles is ontstaan, de baarmoeder van de kosmos. De tweede hartsteen is de Slangen Troon Steen, twee slangen vormen samen het symbool voor de ecliptica. Chak en de Aarde komen ook in de tekst voor die over de tweede steen gaat, waarbij Chak en de ecliptica een duidelijke verwijzing naar de uiteinden van de kosmos zijn en de Aarde een verwijzing is naar de materiële, fysieke wereld. Het neerzetten van de tweede steen is dus een verwijzing naar het ontstaan van de vier kosmische punten en de vier fysieke elementen: aarde, water, vuur en wind, al deze elementen of energieën komen samen in het centrum. Het lijkt er dus op dat de tweede hartsteen een symbool is voor de schepping van de fysieke wereld. De derde hartsteen is de Waterlelie Troon en een waterlelie is bij de Maya’s een symbool voor de spirituele wereld; in de Maya kunst geven waterlelie wezens namelijk de ingang naar de spirituele wereld aan. Met de schepping van de derde hartsteen werd dus de spirituele, onzichtbare, wereld geschapen. Met de eerste steen werd dus het centrum van de Melkweg, de baarmoeder van al het leven geschapen, met de tweede steen de fysieke wereld en met de derde steen de spirituele wereld.
Deze drie hartstenen hebben een duidelijke overeenkomst met de drie goden Hun Hunahpu, K’awil en Wuqub Hunahpu. De drie hartstenen vormen net als deze drie goden de oneindige levenscyclus, die tijdens de schepping van het universum begon.
Linda Schele heeft aangetoond dat Maya afbeeldingen waarop twee slangen zich om de Wereldboom hebben gewikkeld de ecliptica voorstellen (de ecliptica is de denkbeeldige baan waarlangs de zon en de sterren van de Dierenriem zich in de lucht verplaatsen). Eén slang vormt de ene helft en de andere slang de andere helft, samen vormen ze de gehele ecliptica. De bek van iedere slang ligt in het midden van de ecliptica, in het midden van de Melkweg, en de staart van iedere slang ligt aan de andere kant van de ecliptica. Vanaf de aarde gezien lijkt het middelpunt van de Melkweg, bij het sterrenbeeld Boogschutter, inderdaad op een enorme bek. Het Maya symbool voor de Plejaden sterren is een ratel, de staart van een ratelslang, de Plejaden sterren liggen immers precies aan de tegenovergestelde kant van het centrum van de Melkweg. De kop van de slang ligt dus in het centrum van de Melkweg en zijn staart ligt 180 graden aan de andere kant, bij de Plejaden sterren. Twee slangen maken de cirkel compleet en vormen zo de gehele ecliptica.
Het kruis is ook bij de Maya’s een belangrijk symbool, maar in tegenstelling tot het christelijke kruis is hun kruis gelijkbenig, dat ze Wakah Chan noemen. Wakah Chan is de Wereldboom en is een afspiegeling van ons universum. De galactische evenaar en de ecliptica kruisen elkaar in het middelpunt van de Melkweg, dat lijkt op een kruis waarmee de grote oppervlakte van de kosmos in vieren wordt gedeeld. Twee delen van dit kruis liggen boven de ecliptica en zijn dus op een bepaald zichtbaar, de twee andere delen van het kruis liggen onder de ecliptica en zijn op datzelfde moment niet zichtbaar. Dit kruis, de Wereldboom, deelt de kosmos dus in vier delen en met het centrum erbij zijn er dus vijf delen. Dit kosmische model wordt door de meeste Midden-Amerikaanse culturen gebruikt en zijn de vijf basis elementen van al het fysieke leven hier op aarde: water, lucht, aarde, vuur en ether. Al het leven in het universum is met deze vijf elementen verbonden.
De Quetzal Slang, de vliegende gevederde slang, kun je dus zien als de baan waarlangs de zon en de sterrenbeelden zich verplaatsen. In de Popol Vuh wordt het wezen Soevereine Quetzal Slang genoemd, en ook dit is een samensmelting van de God Itzamna (Xpiyacoc) en de Godin Chac Chel (Xmucane):
De manifestatie van Itzamna als de ‘Waterlelie Vogel Slang’ is een belangrijke aanwijzing dat de Quetzal Slang een manifestatie van Itzamna is, zoals beschreven in het document ‘Creator Gods’ van Karin Bassie. De naam van de Waterlelie Vogel Slang is nog niet geheel ontcijferd, maar uit de hiërogliefen die wel ontcijferd zijn, blijkt dat het een waterslang is met veren en een kop van een vogel. Het is dus een combinatie van een vogel en een slang en lijkt dus enorm veel op de Quetzal Slang, de weerlicht manifestatie van Itzamna. De Waterlelie Vogel Slang heeft ook dezelfde kantige bek als de Itzamna Ye vogel, een manifestatie van Itzamna, en hij draagt een waterleliebloem en een drumteken (T548) op zijn voorhoofd. God N draagt ditzelfde drumteken in zijn waterlelie hoofddeksel. God N is een oude god die vaak is afgebeeld met een soort nethoofddoek en hij manifesteerde zich als een schildpad; de naam ‘God N Geel Schilpad’ is immers op veel plaatsen gevonden. David Stuart heeft ontdekt dat God N en Itzamna manifestaties van hetzelfde wezen zijn en door deze overeenkomsten kun je dus niet anders concluderen dat de Waterlelie Vogel Slang een manifestatie van Itzamna is, en daardoor is Quetzal Slang ook een manifestatie van Itzamna.
De Soevereine Quetzal Slang is dus de gecombineerde manifestatie van Xmucane en Xpiyacoc die beiden ‘Hart van de Hemel’ vormen. Soeverein betekent ‘de hoogste kracht in het universum’, de Soevereine Quetzal Slang is dus het symbool voor de hoogste energie in het universum. Deze superheilige enorme vliegende slang is het symbool voor de allesomvattende wereld, dat alle lagen en alle dimensies van ons bestaan omvat. In de kunst van de Maya’s komt deze vliegende slang veelvuldig voor, het is hun weergave van ‘Hart van de Hemel’. Deze Quetzal Slang is een zeer bekend fenomeen bij volkeren in Midden-Amerika. De K’iche’ Maya’s noemen hem Q’ukumatz, meestal geschreven als Gucumatz, de Maya’s in Yucatan noemen het Kukulkan en de Azteken Quetzalcoatl.
Wat door westerlingen vaak als ‘goden’ is vertaald, zijn dus vaak manifestaties vanuit de bron, ‘Hart van de Hemel’, in de vorm van de Melkweg, planeten, sterren, de maan, de zon, de aarde, dieren, planten, natuurlijke formaties en natuurlijke verschijnselen zoals wind, regen, bliksem, donder en vuur. Voor ons is het immers moeilijk te begrijpen dat goden meerdere manifestaties aan kunnen nemen en dat hun kinderen ook weer als manifestaties van henzelf gezien worden, waarbij ook nog eens alles in elkaar samenvloeit en meerdere manifestaties van een zelfde god ook nog met elkaar communiceren, doordat wij zijn grootgebracht met het idee dat goden op zich staande wezens zijn, maar voor de Maya’s zijn goden veranderlijke wezens. Niets in het leven is immers vaststaand, maar alles verandert voortdurend. Deze tegengestelde krachten, scheppende en afbrekende elementen, komen we allemaal in ons zelf tegen en net als de Maya goden hebben we allemaal lichte en ook donkere kanten.
We zijn als mens niet gebonden aan dit ene leven hier op aarde, hiervoor hebben we al vele levens gehad en waarschijnlijk zullen er nog veel meer levens volgen. Al deze levens dienen ervoor om onze zwakheden, onze onvolmaaktheden, te overwinnen. Als we overlijden, zullen de meesten van ons in de zielenwereld ook geen perfecte wezens zijn en nadat we over zijn gegaan beschikken we ook niet opeens over alle kennis. We worden ons namelijk pas van kennis bewust en kunnen dingen pas begrijpen als we er klaar voor zijn om het te kunnen bevatten, dan pas kunnen we het begrijpen en voelen en hebben we dus iets aan die kennis.
Zielen met een gemiddeld niveau, die dus al de nodige ervaring hebben, incarneren minder vaak dan nieuwe zielen. Het wil niet zeggen dat je als nieuwe ziel in de vorm van een mens naar de aarde komt, normaal start je op één of twee gemakkelijke werelden waar niet veel te doen is, pas daarna ga je naar deze planeet. Als de tijd rijp is om vanuit de zielenwereld opnieuw in een fysiek lichaam te incarneren, dan kiezen we zelf en eventueel met onze gids de plaats en de familie uit waar we als baby worden geboren. We krijgen een aantal families te zien, die voor ons zijn uitgekozen, en van deze families zien we delen van hun leven en we zien delen van onze eigen toekomst als mens, zodat we de juiste plek voor onze ontwikkeling kunnen kiezen. Als we dan hier als mens terechtkomen, dan worden onze herinneringen aan onze vorige levens uit ons bewustzijn gehaald, zodat ze ons niet tegen gaan werken en we onbevooroordeeld het leven kunnen ontdekken en ervaren. Je ziel beschikt echter nog steeds over de ervaringen van je vorige levens en ook van je leven in de spirituele wereld en is altijd onze verbinding met onze vorige levens en met de spirituele wereld. Als we vanuit een gemakkelijk leven komen, waarbij we weinig vooruitgang boekten, kunnen we ervoor kiezen om in het aankomende leven een persoon te zijn die veel verdriet te verdragen krijgt. Ook de keuze voor een invalide of een beschadigd lichaam kan een doel zijn om een bepaalde les te leren en om daarmee een bepaald doel te bereiken. Zo vertelde iemand tegen Michael Newton over een jongen die een meisje had mishandeld en na zijn dood werd hij apart genomen door zijn gids. Hierna besloot hij om als vrouw te reïncarneren op aarde, die tijdens haar leven werd mishandeld. Dit was dus een opzettelijke keuze om zo de schade te voelen die hij het meisje in zijn vorige leven had aangedaan. Michael Newton heeft meer van zulke voorbeelden gezien, waaruit blijkt dat we negatieve ervaringen die we anderen aan hebben gedaan misschien op dezelfde manier zullen ondergaan, zodat we zelf voelen en beseffen wat we de ander aan hebben gedaan.
Je zou denken waarom we op aarde zoveel leed meemaken, terwijl we eigenlijk zielen zijn en voor eeuwig in die liefdevolle spirituele wereld kunnen blijven. Dat komt doordat we in een fysiek lichaam veel sneller ervaringen op kunnen doen dan in de spirituele wereld; we ontwikkelen ons dus sneller in een fysiek lichaam. Veel van wat we hier op aarde meemaken heeft immers met onze levensopdracht te maken en zijn dus levenslessen. De bedoeling van deze lessen is om jezelf te ontwikkelen zodat je zelf één en al liefde wordt en alleen maar vanuit onvoorwaardelijke liefde handelt. Het gaat erom dat je de negatieve kanten van jezelf zoals haat, wraak, egoïsme, gierigheid en boosheid overwint en om positieve eigenschappen zoals liefde, medeleven, gulheid en zelfvertrouwen te versterken. Maar het gaat er ook om dat je je positieve eigenschappen in balans brengt, want gulheid is goed, maar teveel gulheid kan nadelige gevolgen voor jezelf hebben.
Ons lot wordt dus voor een groot deel door onze eigen daden beïnvloedt en door angst te overwinnen en dus vanuit de beste bedoelingen te handelen verandert ons pad op een positieve manier. Dit is de sleutel om te groeien, om te ontwaken en om bewust te worden, want we hebben altijd de mogelijkheid om onze daden onder ogen te zien en om onszelf te beteren. We hebben dus ons lot in eigen hand en kunnen zelf ons leven en de wereld om ons heen verbeteren.
Over het gehele Amerikaanse continent geloven de indianen dat tijd in cyclussen verloopt en niet lineair zoals wij in het westen denken. Volgens de indianen zijn er in het verre verleden zeer hoogstaande beschavingen geweest, die van de aardbodem zijn verdwenen. Bijna alle indianen delen de geschiedenis in wereldtijdperken in, die de Maya’s Zonnen noemen, en een overgang naar een nieuwe Zon gaat altijd gepaard met veranderingen. Momenteel leven we in het tijdperk van de Vierde Zon en op 21 december 2012 betreden we een nieuwe tijdperk: de Vijfde Zon. Er wordt vaak gezegd dat de indianen in Amerika geloven dat er aan het einde van iedere Zon een groot deel van de mensheid op aarde verdwijnt, maar dat blijkt niet uit het heilige boek Popol Vuh van de K’iche’ Maya’s. Daar wordt maar één grote natuurramp beschreven: de zondvloed, en volgens de Maya’s vond de zondvloed niet aan het einde van een Zon plaats, maar ongeveer in het midden van de Tweede Zon.
Er zijn van de klassieke Maya’s maar weinig voorspellingen over 2012 overgebleven. De meest volledige voorspelling is die op monument zes uit de klassieke Maya stad Tortuguero in Mexico, maar de tekst is niet geheel ontcijferd, doordat bepaalde hiërogliefen zijn geërodeerd en doordat nog niet alle Maya hiërogliefen zijn ontcijferd. De voorspelling over 21 december 2012 op monument zes in Tortuguero luidt als volgt:
De dertiende baktun cyclus zal eindigen op 4 Ahaw 3 K’anki’in, ? zal gebeuren. Het zal de afgevaardigde zijn van Bolon Yokte K’u naar de ?
Bolon Yokte K’u betekent waarschijnlijk letterlijk ‘God met Negen Voeten’ of ‘God van Negen Treden’ of ‘Jaguar Voet(en) Boom’, en wordt ook wel als Bolon ti k’u geschreven. Het is nog steeds niet duidelijk wie of wat Bolon Yokte K’u is, maar volgens mij zijn dit de negen belangrijkste goden van de Maya’s. De klassieke Maya’s voorspellen dus de terugkeer van de Oude Wijzen die hun voorouders in een lang verleden veel kennis en wijze raad gaven. Vanuit een fysiek oogpunt zul je misschien verwachten dat er negen wezens op de aarde verschijnen, of vanuit de ruimte naar de aarde komen om ons te helpen, maar volgens Zwervende Wolf (een K’iche’ Maya sjamaan) zal de kennis van de Voorouders terugkomen in de vorm van verlichtte mensen en ik denk dat dit inderdaad de juiste uitleg is. De laatste tijd worden er namelijk over de gehele wereld verlichtte mensen geboren, die een grote bijdrage leveren aan de ontwaking van onze wereld. Deze kinderen zijn de bekende sterrenkinderen, ook wel indigo en nieuwetijdskinderen genoemd, maar ook mensen die bewust worden of ontwaken, behoren tot deze nieuwe generatie.
Ik geloof dat in ieders leven een aantal punten vastliggen en dat we die te zien krijgen voordat we op aarde reïncarneren, zodat dit tijdens ons leven een herkenning zal zijn. Maar de weg tussen deze punten of gebeurtenissen bepalen we zelf, want uiteindelijk maakt iedereen zelf zijn of haar eigen keuzes. Als je dit naar een breder vlak trekt, dan kun je het leven van onze planeet ook op deze manier bekijken en liggen er dus ook bepaalde punten of gebeurtenissen vast, alleen de manier waarop we er komen en hoe we het beleven hangt van onszelf af. De nieuwe tijd die we tegemoet gaan is zo’n belangrijk punt tijdens het leven van de aarde, alleen de manier waarop we het zullen beleven hangt van onze eigen situatie af. Eind 2012 zullen we nog niet in een tijd van harmonie leven en zullen we dus gaan leren en ondervinden hoe we in harmonie met onszelf, onze planeet en het universum moeten leven en wat dat allemaal inhoud. We zullen gaan leren dat eerlijkheid en goedheid één van de belangrijkste waarden zijn en dat alle mensen hier op aarde één grote familie zijn. De regeringen en de bedrijven zullen ondervinden dat de gewone mensen hun trucjes en verzinsels niet meer voor waar aan zullen nemen en de regeringen en bedrijven zullen uiteindelijk zelf gaan beseffen dat van hen alleen nog maar goede bedoelingen worden verwacht, zodat we op een juiste manier met elkaar omgaan en op dezelfde manier ook onze eigen leefomgeving en de planeet behandelen. Dan zal de aarde niet meer gezien worden als een gratis leverancier van edelstenen en grondstoffen, maar als onze eigen moeder. Een moeder die voor ons allen een moeder is en die we met liefde moeten behandelen. Waar ik op hoop en ik hoop met mij vele mensen hier op aarde, is dat we eindelijk een eerlijke, liefdevolle samenleving krijgen. Waar we met liefde en respect met elkaar en met de natuur omgaan met het doel om zoveel mogelijk liefdevolle, hartverwarmende ervaringen mee te maken en waarbij iedereen op deze planeet een goede, schone en plezierige levensomgeving heeft. Een wereld waarin niemand zich meer voelt dan een ander, maar een wereld waarin we elkaar en de natuur als gelijkwaardig zien.
Indien je meer wilt weten over het Maya geloof, hun kalenders, de veranderingen van deze tijd en Maya spiritualiteit, raad ik je aan om mijn boek ‘Maya Mysteriën Ontwaken, Verheldering van het geloof, kalenders en veranderingen van deze tijd’ te lezen, ISBN 978-90-484-0293-9
Mijn boek is te bestellen bij Free Musketeers:
http://www.freemusketeers.nl/index.php/pagina/boeken/aktie/details/boek/1196/maya-mysterien-ontwaken.html
Op mijn blog kun je de inleiding van boek lezen:
http://mikegeubel.blogspot.com/2008/09/inleiding-van-mijn-boek-maya-mysterin.html
Copyright 2008 - Mike Geubel
Ik heb onlangs een gesprek gehad met de schrijver Alex Mero, auteur van het boek 'De Legende'. Zijn visie komt overeen met wat de Maya Mysteriën ons aantonen.
BeantwoordenVerwijderen