Klimaatsveranderingen zijn een Natuurlijk Verschijnsel

Henrik Svensmark van het Deense Space Research Institute, heeft aangetoond dat de hoeveelheid lage wolken toenemen als de kosmische straling toeneemt en afneemt als de kosmische straling afneemt. Kosmische straling zijn atoomdeeltjes afkomstig van sterren die zijn geëxplodeerd. Als de zon actief is, dan is het magnetische veld sterker en de daarbij behorende zonnewind sterker, waardoor minder kosmische straling de aarde bereikt. De kosmische straling wordt namelijk weggedrukt door de sterke zonnewind. Zodra er minder zonnewind is, bereikt meer kosmische straling de aarde.

De intensivering van de zon gedurende de 20e eeuw betekende minder kosmische straling, minder wolken en een warmere aarde. Met behulp van ijsstaven kan de hoeveelheid kosmische straling die de aarde raakte gedurende een lange periode worden bepaald. Volgens Henrik Svensmark ondervinden we momenteel de hoogste zonneactiviteit in de laatste 1.000 jaar.

De Kleine IJstijd (van 1430 tot ongeveer 1850) was het gevolg van een weinig actieve zon. NASA heeft inmiddels bevestigd dat de reflectie van de aarde volgens het model van Henrik Svensmark verandert.

Klimaatsveranderingen worden volgens Henrik Svensmark veroorzaakt door wolken, en dit wordt niet meegenomen in de modellen waarin het effect van CO2 wordt berekend.

We zitten momenteel in een warme periode, en volgens de media is CO2 hier de oorzaak van. Wat ze echter niet laten zien is dat grote delen van Antarctica afkoelen, slechts een klein deel wordt warmer, en dat het een aantal dagen geleden de koudste dag was in New York sinds 1911. De CO2 theorie kan deze verschijnselen niet verklaren, want CO2 is evenredig over de aarde verspreid en zou dus ook overal hetzelfde effect moeten hebben. De theorie van Henrik Svensmark heeft er wel een verklaring voor, dat in zijn boek "The Chilling Stars" wordt uitgelegd.

Ook Mars is aan het opwarmen, dit is volgens mij het overtreffende bewijs dat de het gedrag van de mens niet de oorzaak is van de opwarming hier op aarde.
We leven immers op een planeet waarvan het klimaat regelmatig verandert. Zo stierven sabeltandtijgers, mammoets en mastodonten in Noord- en Zuid-Amerika, Australie en de poolstreken kort na 9.600 voor Chr. uit en zouden de oceanen rond 11.000 voor Chr. wereldwijd gemiddeld 60 meter zijn gestegen.

Zo zijn er op Spitsbergen, dat nu binnen de poolcirkel ligt, fossielen van planten gevonden die normaal niet in het poolgebied voorkomen. Ook zijn er binnen de poolcirkel bij Canada en Spitsbergen oude koraalriffen gevonden, dat erop duid dat deze gebieden in de subtropen of in de tropen moeten hebben gelegen, want de temperatuur moet minimaal 17 graden zijn, wil er koraal groeien. Ook op Antaractica zijn oude koraalriffen gevonden. Op beide polen zijn dus bewijzen gevonden dat deze gebieden eens een subtropisch of een tropisch klimaat hadden.

Dit zijn wel heel extreme verschillen en zijn duidelijk niet te wijten aan klimaatsverschillen waarbij de temperatuur een paar graden stijgt of daalt!!

De aardkorstverschuivingstheorie is een verklaring voor deze radicale verschillen. Volgens deze theorie kan de dunne aardkorst in haar geheel in een snel tempo bewegen, zoals een losse sinaasappelschil om de vrucht heen kan draaien. De aardkorst kan op deze manier over grote gebieden verschuiven. Volgens Charles Hutchins Hapgood en Arlington Mallery tonen zeer oude kaarten aan dat Groenland en Antarctica destijds ijsvrij waren. Deze overgeleverde kaarten zijn echter niet oud en ook niet precies. Mallery en Hapgood stellen dat deze kaarten waren gemaakt met behulp van preciese bron kaarten die duizenden jaren geleden waren gemaakt.

Recent onderzoek door Adam Maloof en Galen Halverson tonen aan dat 800 miljoen jaar geleden de noordpool in minder dan 20 miljoen meer dan 50 graden is verschoven, dit is de afstand tussen Alaska en de evenaar. Hieruit blijkt dat destijds de noordpool langzaam is verschoven. Tot nu toe is niet gebleken dat rond 10.000 voor Chr. de polen enorm verschoven zijn; men neemt aan dat de zeespiegel destijds zoveel steeg door een enorme meteoriet die de aarde trof. Volgens de Maya sjamaan Zwervende Wolf vond er aan het einde van de Tweede Zon, dat is 8.239 voor Chr., een botsing plaats tussen Mars en Venus, waardoor er een groot brokstuk in de Atlantische Oceaan viel. Dit komt overeen met het meteoriet verhaal.

Klimaatsveranderingen komen nu eenmaal voor op onze aarde, dit is niet iets van de laatste tijd, maar maakt onderdeel uit van de planeet waarop we wonen en is een normaal natuurlijk verschijnsel. De media hebben alleen maar oog voor de CO2, maar laat je hierdoor niet misleiden!

Bronvermelding: