Lag Atlantis in de Andes?

Op Discovery Civilisation zag ik een interessante documentaire waarin Jim Allen laat zien dat Atlantis in Bolivia lag. Aan het begin van de documentaire leek het me ongeloofwaardig, want Atlantis lag toch in de Atlantische Oceaan? Maar gedurende de film kwamen er steeds meer bewijzen aan het licht, waarmee Jim Allen liet zien dat hij niet over een nacht ijs is gegaan. Hij heeft het echt heel grondig onderzocht en het zou best kunnen dat Atlantis inderdaad in de Andes lag. Wat juist het schitterende aan het werk van Jim is, is dat het geheel overeenkomt met de details, hierdoor is deze plek in de Andes, samen met de Bermuda-driehoek en Antartica, voor mij een van de mogelijkheden waar Atlantis ooit lag.

De legende over Atlantis is in het westen bekend geworden door Plato:
“Voor de monding die jullie de Zuilen van Heracles noemen, lag een eiland. Vanaf dat eiland, dat groter was dan Libië en Azië bij elkaar, kon de reiziger van toen oversteken naar andere eilanden. En vanaf die eilanden kon je heel het tegenovergelegen continent bereiken waar die oceaan ophield.

Het eiland dat eens groter was dan Libië en Azië is tegenwoordig door aardbevingen verzonken. Er bestaat alleen nog een onbegaanbare moddervlakte, waaraan het te wijten is dat van onze kant afkomstige zeelui niet verder kunnen als ze naar open zee willen. Er kwam één gruwelijke dag en nacht waarop het eiland Atlantis door de zee werd verzwolgen en verdween.

De goden verdeelden heel de aarde tussen elkaar. Poseidon had het eiland Atlantis gekregen. De kinderen die hij verwekt had bij een sterfelijke vrouw liet hij op een bepaalde plaats op het eiland wonen. Vijf keer verwekte hij twee tweeling zonen en bracht die groot. Het hele eiland Atlantis verdeelde hij in tienen. Zijn oudste zoon was de eerste koning: Atlas. De heerschappij van Atlantis strekte zich uit tot binnen de Zuilen van Heracles, onze kant op, tot aan Egypte en Tyrrenië.”Plato gebruikt Griekse namen in zijn verhaal, maar deze namen zijn door Solon vanuit het Egyptisch in het Grieks vertaald. Poseidon was de god van de zee, bekend als Neptunes in Rome en als Tunapa in Bolivia. Volgens Plato was Atlantis een continent in de Atlantische Oceaan en werd in 9.600 voor Chr. verwoest.

Jim Allen draagt vijftig punten aan waarom hij ervan overtuigd is dat Atlantis op de Altiplano in Zuid-Amerika gelegen heeft (http://www.realatlantis.com/statementscomparison50points.htm). Ik heb de belangrijkste punten hieronder gezet (de schuin gedrukte teksten komen uit het verhaal van Plato):

• Atlantis lag vóór oftewel tegenover de Straat van Gibraltar (de Zuilen van Heracles) en was groter dan Libië (Noord-Afrika) en Azië (waarschijnlijk Klein-Azië, oftewel het huidige Turkije) samen. Zuid-Amerika is het ‘eiland’ tegenover de Straat van Gibraltar.

• Atlantis werd door aardbevingen en overstromingen verwoest. Op de Altiplano hebben zich meerdere malen klimaatsveranderingen voorgedaan, waardoor er afwisselend binnenzeeën en droge perioden waren. Op de Altiplano deden zich ook aardbevingen voor, want bij Pampa Aullages is de vulkaan en het omringende landschap gezonken door aardbevingen.

• Volgens Plato verdween Atlantis rond 9.600 voor Chr. en werd destijds Athene gesticht, maar rond die tijd kon Atlantis waarschijnlijk niet op de Altiplano bestaan hebben, doordat het destijds al een tijd onder het meer Tauca lag. Jim Allen ‘lost’ dit op door de jaren door manen te vervangen, waardoor je het jaar 1.260 voor Chr. krijgt. Tijdens deze periode vond de Trojaanse oorlog plaats en komt dicht bij de datum 1.400 voor Chr. toen Athene werd gesticht. Ik vind deze beredenering nogal twijfelachtig en ik kom hier verder in dit verhaal op terug.

• Bij het midden van de vlakte, op een afstand van 50 stadia lag een kleine heuvel. Op deze locatie vinden we de kleine vulkanische berg Pampa Aullagas, 50 stadia of 5 mijl van de binnenzee van meer Poopo.

• Daarop woonde een van de inheemse, die oorspronkelijk uit de aarde was ontstaan… en Poseidon, die door haar was getroffen en met haar trouwde. Dit komt overeen met de legende van Tunapa, God van de meren en rivieren die met Azanques trouwde, god van een heuvel tegenover Pampa Aullagas.

• Poseidon…maakte van de heuvel een fort door het te omringen met concentrische ringen van zee en land, zodat het niet door anderen ingenomen kon worden, want er waren nog geen schepen in die dagen. In het Boliviaanse verhaal rende Tunapa weg van Azanaques en ging in Pampa Aullagas liggen, waardoor het de formatie van ringen creëerde, die worden beschreven als zones, riemen of ringen. Er zijn nog steeds resten van deze zones van land en een vroegere zee in Pampa Aullages, toen het niveau van het meer hoger was.

• Het eiland waarop het paleis stond had een diameter van vijf stadia. Het centrale eiland op Pampa Aullages is vijf stadia breed.

• Het eiland en de cirkels omringden ze met een stenen muur. De plaats op Pampa Aullagas, inclusief de buitenste ring zijn door een stenen muur omringd.

• Er waren minerale bronnen, waaruit ze zowel vaste stoffen als metalen haalden, inclusief een metaal dat we tegenwoordig alleen nog als een naam kennen, maar dat destijds op een aantal locaties op het eiland werd gewonnen: orichalc, in die dagen was het behalve goud het meest waardevolle metaal. Deze natuurlijke legering komt alleen in de Andes voor en wordt Tumbaga genoemd. Als het gepolijst wordt, dan verdwijnt de koperen laag en lijkt het op puur goud. Het voordeel van dit metaal is dat het flexibel blijft, zodat het gemakkelijk bewerkt kan worden. Het smelt op een lagere temperatuur dan koper en het kan gemakkelijk gegoten worden.

• Hijzelf, een god, ondervond geen problemen om speciale dingen voor het centrum van het eiland te maken, hij bracht twee waterbronnen vanuit de aarde omhoog, een van warm water en de andere van koud water. Op de Altiplano komen warme en koude waterbronnen voor. Op Pampa Aullagas zijn ook ondergrondse plassen.

• Het hele gebied is dicht bevolkt en bewoond en het kanaal en de grootste haven was vol met vaartuigen en kooplieden die uit alle delen kwamen. Vanuit Pampa Aullagas kan men per boot naar de verre noordwest hoek van de vlakte reizen, of zelfs helemaal naar het noordelijke einde van het Titicacameer, een afstand van ongeveer 450 kilometer. De Uru cultuur was een echte water cultuur, die langs de wateras van de Altiplano bloeide.

• Ze hadden een groot aanbod van buitenlandse goederen. In het museum in Oruro (bij het Poopomeer) staat een amfora die lijkt overeenkomt met die vanuit het oostelijke deel van het Middellandse Zeegebied en vlakbij het Titicacameer is het Fuente Magna schaaltje gevonden met spijkerschrift, dat erop wijst dat er ook contact is geweest met het oude Sumerië.

• De vlakte is glad en horizontaal. Het heeft de vorm van een lange gelijkmatig rechthoek. De Altiplano is glad en horizontaal, de grootste horizontale vlakte ter wereld en is heeft inderdaad de vorm van een lange rechthoek.

• En wat er miste aan deze vorm maakten ze recht door een sleuf te graven. Nu, wat betreft de diepte van deze gleuf en de breedte en lengte, lijkt het ongelooflijk dat het zo groot is als het bericht vertelt, gezien het feit dat ze met de hand werd gemaakt, en als aanvulling op alle andere operaties, maar toch moeten we vertellen wat we hebben gehoord.: Het was gegraven tot een diepte van een ‘plethrum’ en tot een uniforme breedte van een ‘stade’, en doordat het rond de hele vlakte was gegraven was de lengte 10.000 ‘stades’. Ten noordwesten van het Poopo meer is een stuk water dat op een kanaal lijkt met een lengte van ongeveer tien kilometer. Het verbindt natuurlijke ondergrondse bronnen en het wordt door de lokale bevolking gebruikt om hun kudden te laten grazen.

• Vijf keer verwekte hij twee tweeling zonen en bracht die groot. Het hele eiland Atlantis verdeelde hij in tienen. De Aymara koninkrijken rond het Poopo meer werden evenredig in tweeling koninkrijken verdeeld en volgens de Huaman Poma werden de eerste inwoners ook als paren geboren.

• Er waren veel olifanten op het eiland. In het museum van Tarija, ten zuiden van de vlakte, kun je skeletten van Mastodonten zien.

• De betekenis van Pampa Aullagas: pampa betekent ‘horizontale vlakte’ in het Quechua van de Inca’s en Aullagas betekent ‘droogleggen’ in Aymara, maar een andere interpretatie is dat het ‘ullada’ of ‘hoyada’ betekent, dat ‘verzonken pampa’ of ‘niet meer’ betekent.

• Atlantis: ‘Atl’ betekent in het Azteekse Nahuatl ‘water’. ‘Uma’ is het Ayamara woord voor water en Umasuyo de Ayamaraanse naam voor de oostelijke helft van de Andes: het water koninkrijk. Tijdens het regenseizoen staan grote delen van Amazonia onder water.
  ‘Antis’ betekent in het Quechua van de Inca’s ‘koper’. Het is ook de originele naam van de Andes bergen, waardoor Atlantis de perfecte naam voor het continent dat we tegenwoordig Zuid-Amerika noemen is.

Dit zijn een hoop details, die het verhaal van Jim Allen zeer geloofwaardig maken. Een opvallend detail voor mij zijn de olifanten, want tegenwoordig komen er geen olifanten meer voor in Zuid-Amerika, maar dat is niet altijd zo geweest. Op de Zonnepoort in Tiahuanaco is aan de rechterkant een kop van olifant met slurf, oren en slagtanden gegraveerd. Ook zijn er 46 toxodonkoppen afgebeeld, terwijl de toxodon inmiddels is uitgestorven. Ook zijn er veel afbeeldingen van toxodonten op aardewerk uit Tiahuanaco gevonden. De toxodon en de olifant kwamen ongeveer 12.000 jaar geleden nog wel voor in Zuid-Amerika.
Deze plek die Jim Allen in de Andes heeft gevonden is dus niet zoals hij zelf denkt van ongeveer 1.260 voor Chr., maar is minimaal van 10.500 voor Chr., want in 1.260 voor Chr. leefden daar geen olifanten en dat is volgens mij toch een belangrijk detail in Plato zijn verhaal.

Het meest belangrijke bewijs om de ouderdom van Tiahuanaco vast te kunnen stellen is het Kalasasaya (“Plaats van Verticale Stenen”). Het Kalasasaya is een ommuurde rechthoekig ruimte van 137 bij 121 meter met een oost-west oriëntatie, maar het is niet precies uitgelijnd op de vier windrichtingen. Veel oude culturen gebruikten astronomische objecten in de oriëntatie van hun meest heilige gebouwen, waardoor de oriëntatie van Kalasasaya de aandacht trok van professor Arthur Posnansky, een Duitse ingenieur die 55 jaar de ruïnes bestudeerde.

Posnansky redeneerde dat terwijl hij in de middelste poort van de westelijke muur van Kalasasaya stond, dat de zon tijdens de zonnewendes op de uiteinden van de tegenoverliggende muur moest opkomen, op die twee plekken stonden immers stenen pilaren. Maar toen hij verbuiging van de zon op had gemeten, ontdekte hij dat de zon 18 graden afweek; de zon kwam tijdens de zonnewendes niet bij de stenen pilaren op, maar meer richting het centrum. Hoe kon het dat de zeer intelligente architecten zo’n grote fout hadden gemaakt? De enige reden volgens Posnansky was dat de zon op de verkeerde positie opkwam. Posnansky wilde daardoor de tijd in het verleden uitrekenen toen de zon tijdens de zonnewendes wel ter hoogte van de stenen pilaren op de uiteinden van de muur opkwam.
Doordat de aarde op zijn as slingert, varieert de hoek die het vlak van de omwenteling van de aarde met de hemelse evenaar maakt, door de jaren heen. Momenteel maakt de aardas een hoek van 23 graden en 17 minuten, deze hoek verandert heel langzaam door de jaren heen. De aardas varieert tussen 22 graden en 1 minuut en 24 graden en 5 minuten gedurende een periode van ongeveer 41.000 jaar. Posnansky vroeg aan vier belangrijke astronomen van een aantal gerespecteerde universiteiten uit Duitsland om zijn theorie te controleren, en zij concludeerden dat Kalasasaya een overhelling van de aarde van 23 graden, 8 minuten en 48 seconden aangaf. Deze stand van de aarde komt overeen met ongeveer 15.000 voor Chr., toen de zon tijdens de zonnewendes wel ter hoogte van de stenen pilaren aan de uiteinden van de muur opkwam. Deze zeer oude datum van Tiahuanaco werd zoals gewoonlijk niet door de archeologen geaccepteerd, maar het is de enige verklaring voor de afbeeldingen van de uitgestorven dieren, voor de positionering van de stenen pilaren en voor de onbekende grote steenblokken; want hier is een zeer geavanceerd volk aan het werk geweest.

“Lang geleden in een vergeten tijd maakte de wereld een vreselijke storm met enorme overstromingen mee. De landen waren gehuld in een periode van absolute duisternis en het was heel koud, en de mensheid was bijna uitgestorven. Enige tijd na de zondvloed rees de god Viracocha uit de diepten van het Titicacameer. Hij ging eerst naar het eiland van Titicaca (dat nu Isla del Sol, of Eiland van de Zon, wordt genoemd). Viracocha commandeerde de zon, de maan en sterren om te stijgen. Hierna ging hij naar Tiahuanaco (de originele naam betekende “De steen in het centrum”), Viracocha vormde nieuwe mannen en vrouwen uit steen, zond hen naar de vier richtingen, zodat de wereld opnieuw bevolkt werd. Viracocha reisden toen met enkele hulpverleners van Tiahuanaco en bracht vrede en beschaving waar hij kwam.”Viracocha is ook onder andere namen bekend zoals Kon Tiki en Tunupa, hij zou een baard hebben, blauwe ogen en was een blanke grote man. Hij was leraar, genezer, astronoom en verrichtte wonderen; de introductie van landbouw, het schrift en metaalindustrie worden allemaal aan hem toegewezen. Iedere legende in de Andes verwijst naar het Titicacameer als het Begin.

Tiahuanaco ligt 3.700 meter boven zeeniveau op 24 kilometer van het Titicacameer, maar beschikt wel over een haven. Het havengebied van Tiahuanaco staat bekend als Puma Punka, dat de haven van de Puma betekent. In dit gebied liggen enorme stenen blokken die tussen de 100.000 en 150.000 kilo wegen. Er is zelfs een blok bij die 440.000 kilo weegt! Geologen hebben bepaald dat sommige stenen blokken uit een groeve 320 kilometer verderop komen. Er staat ook een stenen pilaar waar gaten in zijn geboord en een sleuf in is gefreesd.Tiahuanaco is tot zover bekend de oudste stad ter wereld en maakte volgens Jim Allen ook deel uit van Atlantis. Tot op heden is nog maar slechts 3,5% van Tiahuanaco onderzocht en zijn er maar liefst 30.000 niet onderzochte archeologische plaatsen in Bolivia. Hoe hebben ze zulke enorme stenen over zo’n grote afstand kunnen verplaatsen?In 1523 vertelden Indianen aan de Spanjaarden dat de enorme gebouwen van Tiahuanaco lang voor de Inca’s gebouwd waren en dat alles in één nacht was ontstaan, een andere legende vertelt dat de steden onder trompetgeschal door de lucht werden gedragen.

Tiahuanaco was de hoofdstad van de Aymara indianen tussen 400 voor Chr en 1.000 na Chr. Het is een volk dat rijk is aan mythologieën, kennis en spiritualiteit, ze leven nog steeds in hetzelfde gebied. Voordat hun rijk door de Inca’s werd veroverd, bestond hun gebied uit 12 aparte koninkrijken die waren geconcentreerd op de Altiplano, dat tegenwoordig in Bolivia en Peru ligt.

De Akapana piramide is met verbluffende precisie op kardinale punten gericht en de lengten zijn ongeveer 210 meter lang. Wat de ware functie van de piramide was is niet bekend. Diep in de piramide hebben archeologen een complex netwerk van kanalen gevonden, met wanden van dunne natuursteen. Deze stenen waren nauwgezet op maat gehouwen en tot op vijf millimeter nauwkeurig tegen elkaar aan geplaatst. Sommige waren door middel van metalen vormen aan elkaar verbonden geweest, door de kanalen liep water dat uit een bassin bovenin de piramide kwam en werd naar een gracht geleid dat om de hele stad liep.Sacsahauman ligt vlakbij Cusco en de muren zijn een archeologisch mysterie doordat ze dateren uit een zeer oude tijd. De stenen zijn op een formidabele manier op elkaar gezet, waardoor het lijkt alsof ze met elkaar versmelten. Er past geen mes of stukje gras tussen! Er is één grote steen bij die maar liefst 32 verschillende hoeken heeft, en toch past het precies in de stenen die er rondom liggen, en ook hier past er zelfs geen mes tussen! In het Andes gebergte komen vaak aardbevingen voor, waar deze muur tegen bestand is. Niemand kan verklaren hoe deze muur van zulke grote stenen, die zo’n tweehonderd ton wegen, gebouwd is. Rond Cusco en de het dal van de Urubamba rivier zijn meer van dit soort muren gevonden.

En dan zijn er natuurlijk de amfora die lijkt op de amfora’s die in Turkije zijn opgegraven en de Fuente Magna schaal met het spijkerschrift. In Egypte komen we mummies van 5.500 jaar oud tegen met coca en tabak, terwijl deze stoffen destijds alleen in Amerika voorkwamen. De Fuente Magna schaal is in de buurt van het Titicacameer gevonden. Dr. Alberto Marini vertaalde het spijkerschrift op deze schaal en ontdekte dat het schrift waarschijnlijk Proto-Sumerisch was, dus het eerste of het originele Sumerische schrift. Hetzelfde schrift werd door de Elamieten gebruikt en wordt Proto-Elamitisch genoemd. Deze volkeren leefden in Mesopotamië, in het huidige Midden-Oosten.Veel onderzoekers konden het schrift niet ontcijferen, doordat ze weigerden om Proto-Elamitisch en Proto-Sumerisch schrift te vergelijken. Dr. Alberto Marini vergeleek het schrift met het Libyco-Berber schrift dat in de Sahara zo’n 5.000 jaar geleden werd gebruikt. Dit schrift werd ook door de Proto-Dravidianen (van de Indus vallei), Proto-Mande, Proto-Elamieten en Proto-Sumeriërs gebruikt die allemaal in Midden-Afrika leefden, totdat na 3.500 voor Chr. de Sahara op begon te drogen. Het Libyco-Berber schrift kan niet m.b.v. de Berber taal gelezen worden, doordat de Berbers pas in Afrika kwamen toen de Vandalen het grootste gedeelte van Noord-Afrika veroverden. Maar het kan wel gelezen worden m.b.v. de Mande taal, doordat de Proto-Mande familie voorheen in Libya leefden, totdat ze vanuit dit gebied naar de Niger vallei in West-Afrika migreerden.

De tekst op de rechterkant van de schaal is als volgt vertaald:
“Meisjes, neem een eed af om deze plaats rechtvaardig te behandelen. Dit is een gunstig orakel van het volk. Stuur een rechtvaardige goddelijke wet. De charme (deze schaal) is vol van Goed. De (godin) Nia is puur. Neem een eed (voor haar). De Godheid. De goddelijke wet van Nia is om de mensen te omringen met Goedheid / Blijheid. Waardeer het orakel van de mensen. De ziel die verschijnt als een getuige van de mensheid.”

De tekst op de linkerkant van de schaal is als volgt vertaald:
“Maak een ceremoniële (of een vloeibaar offer) plaats voor water en zoek zuiverheid. (Dit is) een grote amulet / charme, deze plaats van de mensen is een fenomenaal gebied van de macht van de godheid (Nia). De ziel (of de adem van leven). Veel wierook, om te rechtvaardigen, doe de pure ceremonie. Vang de pure ceremonie (of verschijn hier als een getuige van de pure ceremonie). Goddelijke goedheid in deze fenomenale nabijheid van de macht van de godheid.”De godin Nia was erg populair onder de oude volkeren van Libya en andere delen van Midden-Afrika, voordat deze mensen deze regio verlieten om zich te vestigen in Mesopotamië, de Indus Vallei en Kreta.

Er zijn dus objecten vanuit Afrika in Zuid-Amerika gevonden en spullen vanuit Amerika in Egypte, Afrika. Er moet dus contact zijn geweest tussen deze volkeren, maar hoe? Volgens de huidige opvattingen is er pas contact met Amerika geweest nadat Columbus het in 1492 ontdekte, maar de gevonden voorwerpen vertellen een ander verhaal. Of de mensen vanuit de Andes zijn naar Afrika geweest, of andersom.Het Titicacameer is een vreemd meer, want het water is niet zoet, maar ook licht zout, doordat het vroeger een zee is geweest. Regelmatig worden er zoutwaterdieren, zoals zeepaardjes opgevist. Momenteel ligt het ongeveer 240 kilometer van de Grote Oceaan af, maar eens maakte het dus deel uit van de zee. Kon het ten tijde van de geavanceerde beschaving die bij het Titicacameer leefde aan zee hebben gelegen, waardoor de schepen via de Grote Oceaan naar Afrika hebben kunnen zeilen? Of zijn ze aan de andere kant van de Andes bergen de Amazone rivier afgevaren om zo in de Atlantische Oceaan terecht te komen?Of hebben ze geen waterschepen, maar luchtschepen gebruikt? In Centraal-Amerika en in Zuid-Amerika zijn immers gouden vliegtuigmodellen gevonden die minimaal 1.000 jaar oud zijn. Men weet niet hoe oud deze vliegtuigjes zijn, doordat de ouderdom van goud niet te traceren is. Maar ook in Egypte is een schaalmodel van een vliegtuig van hout gevonden in Saqqara dat minimaal 5.000 jaar oud is. En dan wat te denken van de vreemde hiërogliefen in de tempel van Osiris in Abydos! De hiërogliefen laten technologische hoogstaande voertuigen zien: een helikopter, een onderzeeër, een voertuig dat lijkt op een vliegende schotel en een straaljager. Hoe kon men modellen van vliegtuigen hebben? De enige reden is dat ze over echte vliegtuigen beschikten.
Deze tempel in Abydos, ook wel Osirion genoemd, vertoont grote overeenkomsten met de bouwwerken in de Andes, doordat ook hier gebruik is gemaakt van enorme stenen blokken die naadloos op elkaar aansluiten. Deze bouwwerken lijken door dezelfde beschaving gemaakt te zijn.

De Nazca lijnen lijken wel heel erg op landingsbanen, ze zijn verspreid over een groot gebied van ongeveer 520 km² tussen het Andes gebergte en de Stille Oceaan. Er zijn vele rechten lijnen te zien, die zelfs over bergen heen lopen, en tekeningen van dieren waaronder achttien vogelsoorten, een vis, hond, aap, spin, bloemen en een mens met een aureool. De tekening van de spin is echt bijzonder, want aan het uiteinde van de langste poot is het geslachtsorgaan van de Ricinulei-spin te zien, die alleen onder een microscoop zichtbaar is. Deze spin komt alleen voor in afgelegen en ontoegankelijke delen van de tropische regenwouden in de Amazone en is slechts dertig centimeter groot. Hoe kon men deze spin tekenen, terwijl de details slechts onder een microscoop zichtbaar zijn? Dr. Ph. Pitluga van het Adler Planetarium in Chicago berekende met de computer de posities van de sterren boven Nazca en kwam tot de conclusie dat de beroemde spin was ontworpen als een aardse weergave van het sterrenbeeld Orion. De kaarsrechte lijnen die uit de spin komen, lijken hulplijnen om de veranderende declinaties van de drie sterren in de riem van Orion langdurig te kunnen volgen.De honderden tekeningen zijn gemaakt door de bovenste zandlaag weg te halen, waardoor de onderliggende gele zandlaag zichtbaar wordt. De vele rechte lijnen en vlakken worden door de lokale bevolking ‘las pistas’ genoemd, dat pistes betekent. Deze pistes zijn rechthoeken en driehoeken, waarvan er sommige wel honderden vierkante kilometers groot zijn en andere figuren overlappen. Sommige lijnen zijn wel acht kilometer lang, er is zelfs een lijn van 65 kilometer! In het gebied regent het heel weinig, waardoor de figuren zeer oud kunnen zijn.

Op de grond zijn de figuren bijna niet te onderscheiden; ze worden pas zichtbaar vanuit de lucht. Zo ligt er tegen een berg een rechthoekige ruit, die bestaat uit punten en strepen. Dit motief ligt op een oneffen bergtop en is pas te zien als je het onder een bepaalde invalshoek bekijkt, vanuit een vliegtuig. Het lijkt erop dat dit motief diende ter navigatie voor landende luchtschepen. De vraag wie deze lijnen en figuren hebben gemaakt is nog steeds niet beantwoord. Volgens de lokale bewoners werden ze gemaakt door de halfgoden, de Viracocha’s, die duizenden jaren geleden overal in de Andes hun sporen nalieten.
Vliegtuigen kunnen dus degelijk zijn gebruikt, waarmee contact met volkeren in Afrika werd gemaakt, de fysieke bewijzen zijn er immers. Dit klinkt misschien ongeloofwaardig, maar aan de andere kant staan er in Amerika en in Egypte gebouwen die wij zelfs nu nog niet met onze geavanceerde technologie kunnen maken.

De Ica stenen van Peru werden ontdekt doordat de Ica rivier in de eerste helft van de twintigste eeuw overstroomde. Hierdoor werd een stuk van een berg weggeslagen, waardoor er een grot tevoorschijn kwam, deze grot ligt vlakbij de Nazca lijnen. In deze grot lagen maar liefst 16.000 stenen met gravures waarop dinosauriërs, mensen met dinosauriërs, telescopen en nog meer zeer interessante dingen op staan. Dr. Javier Cabrera kreeg zo'n steen van een vriend cadeau met daarop de gravure van een vogel, dat een Pterosaurus bleek te zijn, die 140 tot 80 miljoen jaar geleden leefde. De indianen noemen deze stenen Mancu of Manco dat 'de Verhevene' of 'de Oeroude' betekent, doordat ze door de goden zouden zijn gemaakt.

Op enkele stenen staan Brontosaurussen, samen met mensen, van wie enkele lange buizen dragen die op telescopen lijken. De dinosauriërs stierven ongeveer 64 miljoen jaar geleden uit, indien deze tekeningen door ooggetuigen zijn gemaakt, dan zijn de stenen dus minstens 64 miljoen jaar oud.

De in de stenen gegraveerde motieven beelden oorlogs- en strijdtaferelen uit, sportieve en sociale activiteiten, muziekinstrumenten, mechanische transportsystemen en optische instrumenten zoals telescopen en vergrootglazen. De flora en fauna die op de stenen getekend zijn, zijn voor Zuid-Amerika deels onbekend. Ook zijn er stenen met geavanceerde hersen- en harttransplantaties, onbekende landkaarten, astronomische configuraties en vaak dinosauriërs. Op een van de stenen is de biologi­sche cyclus van de Stegosaurus weergegeven: paring, eieren, de metamor­fose van de larve, en tenslotte het reptiel dat uit het ei komt. Hij heeft minstens 60 miljoen jaar geleden geleefd. Er is een steen waarop een indiaan een loep gebruikt om beter te kunnen zien. Een andere steen is een globe in zakformaat: de omtrekken van vreemde landen, de continenten en oceanen zijn zorgvuldig ingekerfd. Op een serie stenen wordt stap-voor-stap uitgelegd hoe een harttransplantatie uitgevoerd dient te worden: bij de patiënt, die op een soort operatietafel ligt, wordt het hart eruit genomen en via slangen krijgt hij infusies. Een nieuw hart wordt er ingezet en twee assistenten sluiten de aderen. Ten slotte wordt de opening in de borst dichtgemaakt.

Er zijn in Bolivia en in Peru zoveel merkwaardige vondsten gedaan die aantonen dat hier eens een technische zeer hoogontwikkelde beschaving heeft geleefd. Het kan zijn dat dit Atlantis was, of dat deze mensen contacten hadden met Atlantis, maar het toont nogmaals aan dat onze evolutie niet in een rechte lijn is verlopen vanaf primitieve mens tot de huidige moderne mens. Onze evolutie verloopt in cycli, en overal op aarde zijn er sporen achtergelaten van geavanceerde beschavingen die meer ontwikkeld waren dan wijzelf.

Hier kun je de film Atlantis in the Andes van Discovery Channel zien (http://video.google.com/videoplay?docid=1455706202486420143):

Bronnen:
Mike Geubel – Waar Komen We Vandaan?
Graham Hancock – Het Ontstaan en het Einde van Alles
http://www.realatlantis.com/atlantisboliviapart1.htm
http://mikegeubel.blogspot.com/2007/07/atlantis.html
http://mikegeubel.blogspot.com/2007/08/de-hoogstaande-beschaving-van-de-incas.html
http://www.realatlantis.com/platotimaeus.htm
http://www.realatlantis.com/statementscomparison50points.htm
http://www.geocities.com/Athens/Academy/8919/Fuente.html
http://www.atlantisquest.com/Archeology.html
http://paranormal.about.com/library/weekly/aa032000a.htm
http://www.world-mysteries.com/sar_8.htm
http://www.enterprisemission.com/tombsweb4.html
http://www.mnsu.edu/emuseum/prehistory/latinamerica/south/cultures/aymara.html